Το θέατρο που έχει συνδεθεί με τα παιδιά και τους νέους τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια μπαίνει δυναμικά στη νέα σεζόν με δύο παραστάσεις που αντλούν από το έργο δύο μεγάλων “παραμυθάδων”.
Στους μήνες του κορονοϊού: η ηθοποιός Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου, απαντά στις ερωτήσεις μας.
Η ηθοποιός Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου, έχοντας συγκεντρώσει όλο το επαναστατικά ευφυές της χιούμορ μας μιλάει για όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό γύρω μας και μέσα μας. Την ευχαριστούμε θερμά για τις πανέξυπνες απαντήσεις της και για το ποίημα της το οποίο έφερε δάκρυα στα μάτια (από το γέλιο!).
Για το πλήρες άρθρο πατήστε εδώ
Η Πέμπτη 7 Μαΐου, ανακηρύχθηκε ως Μέρα Πολιτιστικής Δράσης και Αντίδρασης για τους εργαζόμενους στο χώρο των τεχνών. Το Θέατρο Κάτω Απ’ τη Γέφυρα συμμετείχε στη δράση αυτή, στηρίζοντας το κίνημα Support Art Workers.
Για το άλμπουμ με τις φωτογραφίες πατήστε εδώ
Για να δείτε το βίντεο πατήστε εδώ
Για τον Λουίς Σεπούλβεδα, τον Φίλο μας, που «έφυγε» τόσο νωρίς.
Τον Ιούνιο του 2011 έρχεται στην Ελλάδα, καλεσμένος από το Ινστιτούτο Θερβάντες, στο 3ο Ιβηροαμερικανικό Φεστιβάλ Λογοτεχνίας. Σε μια συνέλευση των «αγανακτισμένων» στο Σύνταγμα, τον αντάμωσα. Ζήτησα τα δικαιώματα για να διασκευάσω την Ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει. Μου τα έδωσε, δωρεάν. «Όποιος κομμουνιστής καλλιτέχνης ζητήσει λεφτά από…
Για το πλήρες άρθρο πατήστε εδώ
«Άστραψε ο ήλιος στα τζάμια των σπιτιών, άστραψε κι η Αλεξάνδρεια μαλαματένια εικόνα, με όλα της τα χρυσά να λάμπουν κι ύστερα έσβησε». Όλο το συναίσθημα ενός «φευγιού» σε μια εικόνα. Ενός «φευγιού» γεμάτου ζωντανές εικόνες και μυρωδιές από ένα παρελθόν τόσο γνώριμο όσο και άγνωστο. Ένα βιβλίο ενδοσκόπησης και παρατήρησης όπως και η επιτακτική ανάγκη του ήρωα, Παύλου.
Για το πλήρες άρθρο πατήστε εδώ
Δελτίο τύπου του Θεάτρου Κάτω απ’ τη Γέφυρα.
Γεννήθηκε στο Οβάγιε στη Βόρεια Χιλή το 1949.
Σπούδασε σκηνοθεσία στο Εθνικό πανεπιστήμιο στο Σαντιάγκο.
Το 1970, με την ομάδα Gapa, στη φρουρά του Αλιέντε.
Στις 11 Σεπτέμβρη του ’70 ο Αλιέντε πεθαίνει.
Δολοφονημένος ή αυτόχειρας, ελάχιστη σημασία έχει.
Ο Πινοσέτ βρίσκεται στην εξουσία και ο Λουίς στην αντίσταση.
Συλλαμβάνεται, βασανίζεται φρικτά και φυλακίζεται.
2,5 χρόνια μετά δραπετεύει. Συλλαμβάνεται πάλι και καταδικάζεται σε ισόβια.
Ελευθερώνεται με παρέμβαση της Διεθνούς αμνηστίας και εξορίζεται στη Σουηδία. Καθ’ οδόν δραπετεύει.
Ζει για καιρό με τις φυλές των Ινδιάνων Σουάρ στον Αμαζόνιο.
Και μετά, Ουρουγουάη, Βραζιλία, Παραγουάη, Εκουαδόρ.
Το 1979 κατατάσσεται στη Διεθνή Ταξιαρχία «Σιμόν Μπολιβάρ» και πολεμάει με τους Σαντινίστες στη Νικαράγουα.
1980-1987, στα πλοία της Greenpeace και μετά στο Αμβούργο συντονιστής της οργάνωσης. Στα επόμενα χρόνια χτίζει μια ζηλευτή συγγραφική καριέρα.
Τον Ιούνιο του 2011 έρχεται στην Ελλάδα, καλεσμένος από το Ινστιτούτο Θερβάντες, στο 3ο Ιβηροαμερικανικό φεστιβάλ λογοτεχνίας.
Σε μια συνέλευση των «αγανακτισμένων» στο Σύνταγμα, τον αντάμωσα.
Ζήτησα τα «δικαιώματα», για να διασκευάσω την «Ιστορία του γάτου, που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει». Μου τα έδωσε, δωρεάν.
«Όποιος κομμουνιστής καλλιτέχνης ζητήσει λεφτά από Έλληνα καλλιτέχνη, αυτή την εποχή, – μου είπε – ούτε κομμουνιστής είναι, ούτε καλλιτέχνης».
Το ανεβάσαμε τον ίδιο χρόνο στην «παιδική» μας σκηνή και το επαναλάβαμε το 2016. Ήταν οι μεγαλύτερες επιτυχίες του θεάτρου «Κάτω απ’ τη γέφυρα».
Ο Λουίς, πέθανε σήμερα (16 Απρίλη 2020) σ’ ένα νοσοκομείο του Οβιέδο,
στη Βόρεια Ισπανία, νικημένος από τον Covid-19.
Ήταν η πρώτη φορά που νικήθηκε.
Του χρόνου, ο «Γάτος» του θα ξαναβρεθεί στη σκηνή μας.
Έτσι, σαν αποχαιρετισμός.
Νίκος Δαφνής
Στο τέλος μιας παράστασης ενός έργου για τον Ποιητή Σούφι[1] Bulleh Shah[2] από το Θέατρο Ajoka[3], ένας ηλικιωμένος άντρας συνοδευόμενος από ένα νεαρό αγόρι πλησίασε τον ηθοποιό που έπαιζε τον ρόλο του σπουδαίου Σούφι, «Ο εγγονός μου δεν είναι καλά, θα μπορούσατε σας παρακαλώ να τον ευλογήσετε;» Ο ηθοποιός εκπλάγηκε και είπε, «Δεν είμαι ο Bulleh Shah, είμαι απλώς ένας ηθοποιός που παίζει αυτόν τον ρόλο». Ο ηλικιωμένος είπε, «Γιε μου, δεν είσαι ηθοποιός, είσαι η μετενσάρκωση του Bulleh Shah, η Αβατάρα[4] του». Αίφνης, μας αποκαλύφθηκε μια ολάκερη καινούρια έννοια του θεάτρου όπου ο ηθοποιός γίνεται η μετενσάρκωση του ρόλου που παίζει.
Η εξερεύνηση ιστοριών όπως αυτής του Bulleh Shah, και υπάρχουν τόσες πολλές σε όλες τις κουλτούρες, μπορεί να αποτελέσει μια γέφυρα μεταξύ μας, των θεατρικών δημιουργών και ενός ανεξοικείωτου αλλά ενθουσιώδους κοινού. Όταν ερμηνεύουμε στη σκηνή, ορισμένες φορές παρασυρόμαστε από τη δική μας φιλοσοφία για το θέατρο, από το ρόλο μας ως προάγγελοι της κοινωνικής αλλαγής και αφήνουμε πίσω μια μεγάλη μερίδα της μάζας. Κατά την ενασχόλησή μας με τις προκλήσεις του παρόντος, αποστερούμε τους εαυτούς μας από τις δυνατότητες μιας βαθειά συγκινητικής πνευματικής εμπειρίας που μπορεί να προσφέρει το θέατρο. Στον κόσμο του σήμερα όπου η μισαλλοδοξία, το μίσος και η βία ακολουθούν ανοδική πορεία και ο πλανήτης μας βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην κλιματική καταστροφή, πρέπει να αναπληρώσουμε την πνευματική μας δύναμη. Πρέπει να καταπολεμήσουμε την απάθεια, το λήθαργο, την απαισιοδοξία, την απληστία και την αδιαφορία προς τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε, προς τον πλανήτη πάνω στον οποίο ζούμε. Το θέατρο έχει ρόλο, έναν ευγενή ρόλο, στην ενεργοποίηση και κινητοποίηση της ανθρωπότητας ώστε να ανυψώσει τον εαυτό της από αυτή την κατάβαση προς την άβυσσο. Μπορεί να ανυψώσει τη σκηνή, τον παραστατικό χώρο, σε κάτι ιερό.
Στη Νότιο Ασία, οι καλλιτέχνες αγγίζουν με ευλάβεια το πάτωμα της σκηνής προτού πατήσουν πάνω σ’ αυτό, μια αρχαία παράδοση όπου το πνευματικό και το πολιτισμικό συνυφαίνονται. Είναι καιρός να ανακτήσουμε αυτή τη συμβιωτική σχέση μεταξύ καλλιτέχνη και κοινού, παρελθόντος και μέλλοντος.
Η θεατρική δημιουργία μπορεί να γίνει μια ιερή πράξη και οι ηθοποιοί μπορούν πράγματι να γίνουν οι αβατάρες των ρόλων που παίζουν. Το Θέατρο έχει τη δυνατότητα να καταστεί ένας βωμός και ο βωμός ένας παραστατικός χώρος.
Shahid NADEEM, Θεατρικός συγγραφέας, Πακιστάν
* Το παρόν κείμενο αποτελεί απόσπασμα της μεγαλύτερης εκδοχής του Μηνύματος για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2020 που είναι διαθέσιμη στα αγγλικά, γαλλικά και άλλες γλώσσες εδώ: www.world-theatre-day.org
Ελληνική μετάφραση του αγγλικού πρωτότυπου: Γιόλα Κλείτου Κυπριακό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΚΚΔΙΘ)
Σημειώσεις
[1] Σουφισμός: Η Ισλαμική μυστικιστική παράδοση, η Ποίηση Σούφι, που αποδίδεται κυρίως με μουσική, εκφράζει την μυστικιστική ένωση μέσω των μεταφορών της εγκόσμιας αγάπης.
[2] Bulleh Shah (1680-1757): Σημαντικός Πουντζάμπι Σούφι Ποιητής ο οποίος έγραψε για πολύπλοκα φιλοσοφικά ζητήματα σε απλή γλώσσα, κατέκρινε έντονα τη θρησκευτική ορθοδοξία, κατηγορήθηκε ως αιρετικός και του αποστερήθηκε η ταφή στο δημοτικό κοιμητήριο. Ήταν δημοφιλής σε όλη την έκταση των θρησκευτικών διαιρέσεων.
[3] Θέατρο Ajoka: Ιδρύθηκε το 1984. Η λέξη Ajoka σημαίνει «Σύγχρονο» στη γλώσσα Πουντζάμπι. Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει έργα με θέματα όπως η ανεξιθρησκία, η ειρήνη, η έμφυλη βία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
[4] Αβατάρα: Μετενσάρκωση ή μεταφυσική παρουσία στη Γη ενός Θείου δασκάλου σύμφωνα με την Ινδουιστική παράδοση.
Για να διαβάσετε το βιογραφικό του, πατήστε εδώ
Θα αναστείλουμε τις παραστάσεις μας «Ο χρόνος σταματά» (για τους ενήλικες) και το «Μαγικό φίλτρο» (για τα παιδιά) ΚΑΙ τις πρόβες μας για τις «Ιστορίες του παππού Αριστοφάνη» για όσο καιρό χρειαστεί. Η απόφαση δεν ήταν εύκολη.
Αλλά σ’ εμάς αρέσει:
Το πρόβλημα είναι σοβαρό και είναι ανευθυνότητα οποιαδήποτε άλλη αντιμετώπιση.
Τώρα τον πρώτο λόγο έχει η ασφάλεια των θεατών και η δική μας.
Κι όταν περάσει η φουρτούνα …. εμείς, πάλι εδώ θα είμαστε.
Κάτω απ’ τη γέφυρα του πολιτισμού και της ευπρέπειας …
Που δεν μας επιτρέπει να ρεζιλευόμαστε τάζοντας μάσκες και αντισηπτικά σε κάθε κάθισμα και super καθαρό αέρα (κοπανιστό μήπως;) …
Ούτε να πουλάμε με χαμηλό εισιτήριο (πάλι καλά) διαδικτυακά τις παραστάσεις μας.
Νίκος Δαφνής, 12/3/2020