Η Άποψή μας για την παράσταση “Πνεύμονες” του Duncan MacMillan στο Θέατρο Κάτω απ’τη γέφυρα
“Ο υπέροχος συνδυασμός της απόλυτα αφαιρετικής σκηνοθεσίας, και της υποκριτικής αλήθειας, δίνουν τον απαραίτητο χώρο στο κείμενο του MacMillan, να ανασάνει, να απλωθεί στο χώρο, και να φτάσει στην πλατεία ωμό και αληθινό, όπως η ίδια η ζωή!
Ένα έργο υψηλών απαιτήσεων, που βασίζεται στον εσωτερικό ρυθμό του και στην επικοινωνία των ηθοποιών. Ίσως γιατί και οι ήρωές του αυτή την επικοινωνία φαίνεται να προσπαθούν να πετύχουν. Δύο ήρωες που αγωνίζονται και εξετάζουν κάθε συνθήκη που τους επιβάλλει το εξωτερικό περιβάλλον, αλλά ταυτόχρονα μοιάζουν και τόσο εγκλωβισμένοι στο δικό τους, στενότερο πλαίσιο ζωής. Κάτι που οι Ελένη Δαφνή και Βασίλης Ζώης απέδωσαν πιστά, κρατώντας σε όλη τη διάρκεια της παράστασης μια ουσιαστική επικοινωνία, και περνώντας από συνθήκη σε συνθήκη τόσο αβίαστα, όπως συμβαίνει η ζωή. Ταυτόχρονα, οι δύο ηθοποιοί καταφέρνουν να αναδείξουν την απόσταση που μπορεί να υπάρχει ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα, και τις διαφορετικές οπτικές από τις οποίες προσεγγίζουν το ίδιο ζήτημα, αυτή της απόκτησης ενός παιδιού.”