Blog

quinta-theatre.gr ~ Κριτική “Πνεύμονες” Κωνσταντίνα Καλλέργη

Η Άποψή μας για την παράσταση “Πνεύμονες” του Duncan MacMillan στο Θέατρο Κάτω απ’τη γέφυρα

“Ο υπέροχος συνδυασμός της απόλυτα αφαιρετικής σκηνοθεσίας, και της υποκριτικής αλήθειας, δίνουν τον απαραίτητο χώρο στο κείμενο του MacMillan, να ανασάνει, να απλωθεί στο χώρο, και να φτάσει στην πλατεία ωμό και αληθινό, όπως η ίδια η ζωή!
Ένα έργο υψηλών απαιτήσεων, που βασίζεται στον εσωτερικό ρυθμό του και στην επικοινωνία των ηθοποιών. Ίσως γιατί και οι ήρωές του αυτή την επικοινωνία φαίνεται να προσπαθούν να πετύχουν. Δύο ήρωες που αγωνίζονται και εξετάζουν κάθε συνθήκη που τους επιβάλλει το εξωτερικό περιβάλλον, αλλά ταυτόχρονα μοιάζουν και τόσο εγκλωβισμένοι στο δικό τους, στενότερο πλαίσιο ζωής. Κάτι που οι Ελένη Δαφνή και Βασίλης Ζώης απέδωσαν πιστά, κρατώντας σε όλη τη διάρκεια της παράστασης μια ουσιαστική επικοινωνία, και περνώντας από συνθήκη σε συνθήκη τόσο αβίαστα, όπως συμβαίνει η ζωή. Ταυτόχρονα, οι δύο ηθοποιοί καταφέρνουν να αναδείξουν την απόσταση που μπορεί να υπάρχει ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα, και τις διαφορετικές οπτικές από τις οποίες προσεγγίζουν το ίδιο ζήτημα, αυτή της απόκτησης ενός παιδιού.”

 

elamazi.gr – Κριτική ” Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει”

Πήγαμε στην παράσταση “Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ έναν γλάρο να πετάει” στο Θέατρο “Κάτω από τη Γέφυρα” στον Πειραιά

Σε ένα θέατρο που φαίνεται ότι σέβεται σε όλα τα επίπεδα τους μικρούς και μεγάλους του θεατές, το γνωστό έργο του Luis Sepulveda ανέβηκε σε θεατρική διασκευή με εξαιρετικό θίασο που φαίνεται ότι απολαμβάνει αυτό που κάνει και το αντιμετωπίζει ως θέατρο ισότιμο με αυτό των ενηλίκων.

 

catisart.gr ~ Πνεύμονες – Κριτική Μαρία Μαρή

«Πνεύμονες». Μια παράσταση με μεγάλο ενδιαφέρον τόσο για τις ερμηνείες όσο και το στήσιμό της

” Επί σκηνής, χωρίς σκηνικά, χωρίς κοστούμια κατατίθεται η σχέση ενός ζευγαριού από την αρχή της ως το τέλος της. Σε κάποιους μπορεί να φανεί ένα πεζό, ρηχό κείμενο, χωρίς βαθείς προβληματισμούς και ανατροπές. Όμως η ίδια η ζωή, όταν παίζεται επί σκηνής από δυο νέους ηθοποιούς και αποδίδεται μόνο με την κίνηση και την έκφραση είναι ένα μεγάλο στοίχημα, που κέρδισε αυτή η παράσταση.
Οι δυο ηθοποιοί με μετατοπίσεις στον περιγεγραμμένο σκηνικό χώρο, με την ανάλογη κίνηση στο κρεβάτι, στο καναπέ, στο πάτωμα, στο μπαρ, στην τουαλέτα κάνοντας σεξ δημιουργούν εικόνες στον θεατή με τρόπο αφαιρετικό, αλλά πολύ άμεσο.
Οι εκφράσεις των ηθοποιών εξαιρετικές. Οι εκφράσεις της Ελένης Δαφνή μελετημένες και πάντα σύμφωνες με την κάθε στιγμή, είναι σαν με τις εκφράσεις της να ερμηνεύει τον λόγο του συγγραφέα και την ψυχική κατάσταση της ηρωίδας της.
Το ίδιο ο Βασίλης Ζώης, άλλοτε σα να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει, άλλοτε θυμωμένος, άλλοτε σε έξαψη, μετά παρηγορητικός ή απολογητικός όταν δηλώνει ότι θα ήθελε να συμμετέχει περισσότερο σε όσα συμβαίνουν στο κορμί της, αλλά εκ των πραγμάτων, εκ φύσεως αυτό δεν είναι εφικτό. Πώς να αντιληφθεί τις ορμονικές διαταραχές της, τον εκνευρισμό της, την προσμονή, την απογοήτευσή της; Νιώθει πολλές φορές ακυρωμένος.
Η σκηνοθεσία της Ειρήνης Λαμπρινοπούλου, με απλότητα και προσήλωση κυρίως στην καλλιέργεια της σχέσης των ηθοποιών, ώστε να αποδοθεί η σχέση του ζευγαριού, ανέδειξε με φυσικότητα και χωρίς ακροβατικά το κείμενο του Ντάνκαν Μακμίλαν και τη ρέουσα μετάφραση της Κρίστελ Καπερώνη. ”

 

reformer.gr~ Πνεύμονες – Κριτική Γιάννης Γαβρίλης

“…Επιτεύχθηκε λόγω των καλών ερμηνειών, η επιθυμία του συγγραφέα που ήθελε ‘’το κοινό να αισθάνεται σαν να κρυφακούει μια πολύ προσωπική συζήτηση μεταξύ δύο σκεπτόμενων ανθρώπων που αγωνίζονται να κάνουν το σωστό.

Και.. άκρως ενδιαφέρον το τέλος. Με το τραγούδι που γράφτηκε (Μουσική: Ζήσης Μεζίλης, Κωστής Χρήστου) ειδικά για την παράσταση και που και αυτό αφήνει την νότα της αισιοδοξίας καθώς οι δυο ηθοποιοί-χαρακτήρες κρατημένοι από το χέρι, ατενίζουν με χαμόγελο το μέλλον, που αν προσπαθήσουν, ξέρουν πως μπορεί να γίνει καλύτερο.”

 

portnet.gr ~ Οι “Πνεύμονες” και η επίσημη πρεμιέρα, από τον Νότη Ανανιάδη

Οι “Πνεύμονες” και η επίσημη πρεμιέρα, από τον Νότη Ανανιάδη

Οι “Πνεύμονες”, η νέα παράσταση του Θεατρικού Οργανισμού “Κάτω από την Γέφυρα”, του Νίκου Δαφνή και η επίσημη πρεμιέρα της μας έδωσε την ευκαιρία να θυμηθούμε ορισμένα πράγματα περί τον πολιτισμό του μεγάλου λιμανιού – για τον οποίο, άλλωστε φημίζεται.

 

palcoscenico.gr ~ Συνέντευξη Ειρήνη Λαμπρινοπούλου για τους “Πνεύμονες” στην Άννα Βαμβακάρη

Συνέντευξη Ειρήνη Λαμπρινοπούλου για τους “Πνεύμονες” στην Άννα Βαμβακάρη
 

Κουβεντιάζοντας με την Ειρήνη Λαμπρινοπούλου

«…Σε μία μετά-πανδημική περίοδο επισφάλειας, το κέντρο των συζητήσεων, νομίζω, έχει εν μέρει μετατοπιστεί. Η οικολογική κρίση συνεχίζει να αποτελεί καίριο ζήτημα, αλλά συχνά εκτοπίζεται, ενδεχομένως και αντιδραστικά, από πιο καθημερινούς προβληματισμούς. Οι άνθρωποι – όπως και οι χαρακτήρες των Πνευμόνων – δέχονται έναν καταιγισμό από ειδήσεις, άρθρα, stories, threads, έρευνες, στατιστικά, τα οποία αδυνατούν να παρακολουθήσουν και να αφομοιώσουν, με αποτέλεσμα να γίνονται κυνικοί, παθητικοί παρατηρητές. Αλλάζουμε διατροφή, κάνουμε ανακύκλωση, παίρνουμε τα μέσα, κουβαλάμε παντού το παγούρι ή την κούπα μας, αλλά το eco-anxiety είναι εκεί και μας υπενθυμίζει ότι το στοίχημα δεν κρίνεται στο ατομικό, αλλά στο συλλογικό.»

 

athinorama.gr ~ “Πνεύμονες”

athinorama.gr ~ “Πνεύμονες”
Ένα έργο για τη σύγχρονη αγωνία της γονεϊκότητας έρχεται στο Θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα

Άραγε είναι ηθικό να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο σε έναν πλανήτη που καταρρέει, διερωτάται το βραβευμένο έργο του Ντάνκαν Μακμίλαν που ανεβάζει η Ελένη Δαφνή.

Η Ελένη Δαφνή και ο Βασίλης Ζώης μοιράζονται επί σκηνής το σύγχρονο, ανατρεπτικό έργο που φέρνει στο προσκήνιο τις αγωνίες της νέας γενιάς γύρω από τον έρωτα, την οικολογική κρίση, τα υπαρξιακά διλήμματα, σε σκηνοθεσία της Ειρήνης Λαμπρινοπούλου. Το βραβευμένο στα Off West End Awards ως το καλύτερο νέο έργο του 2013 θέτει κρίσιμα ερωτήματα, όπως το πόσο “κοστίζει” η αγάπη σε έναν πλανήτη που καταρρέει και αν είναι ηθικό να φέρεις ένα παιδί στον σημερινό κόσμο.

 

athinorama.gr ~ Συνέντευξη Νίκου Δαφνή στην Χρύσα Πασιαλούδη

Ο Νίκος Δαφνής για το πώς γνώρισε τον Λούις Σεπούλβεδα και την “Ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει”

Η θεατρική διασκευή του αριστουργηματικού διηγήματος, που αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές μας, συγκινώντας τα παιδιά μέσα από την ιστορία της γλαρίνας Κενγκά και του γάτου Ζορμπά, παίζεται στο Θέατρο Κάτω απ’ τη Γέφυρα.
Ο Νίκος Δαφνής γνώρισε τον Λούις Σεπούλβεδα στο Σύνταγμα των “αγανακτισμένων”. Την πολύ όμορφη γνωριμία τους και την θεατρική του περιπέτεια -ζωής όπως αποδείχθηκε- με το αριστουργηματικό έργο του Χιλιανού συγγραφέα “Ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει”, που μιλάει για τη συντροφικότητα, την υπεράσπιση του αδύνατου και το δικαίωμα κάθε πλάσματος στη διαφορετικότητα, μοιράζεται με το “α” μέσα από ένα δικό του κείμενο. Η θεατρική διασκευή του βιβλίου ανέβηκε πρώτη φορά στο Θέατρο Κάτω απ’ τη Γέφυρα το 2011. Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του θεάτρου που ίδρυσε ο Νίκος Δαφνής, η οποία φέτος επέστρεψε στη σκηνή και συνεχίζεται μέχρι την Κυριακή των Βαΐων. 

 

athinorama.gr – Παρουσίαση βιβλίου “Ονείρου 5”

Ραντεβού στην “Ονείρου 5”

Οι συγγραφείς Πέγκυ Καραγιάννη και Ελένη Ρεπούσκου και οι εκδόσεις Φυλάτος προσκαλούν τους αναγνώστες σε μια ξεχωριστή βραδιά αφιερωμένη στο διηγήμά τους.Οι συγγραφείς Πέγκυ Καραγιάννη και Ελένη Ρεπούσκου και οι εκδόσεις Φυλάτος προσκαλούν τους αναγνώστες σε μια ξεχωριστή βραδιά αφιερωμένη στο βιβλίο “Ονείρου 5”. Η εκδήλωση θα λάβει χώρα την Πέμπτη 13 Μαρτίου στο Θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα (Πλατεία Ηλεκτρικού Σταθμού Νέου Φαλήρου, Ζαΐμη & Γιαννόπουλου, Πειραιάς), με παρουσίαση και συντονισμό από τον Τάσο Καρακύκλα, ηθοποιό-σκηνοθέτη. Θεματικές του βιβλίου θα αναλύσει η Μαρία Καβρολογάκη, σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και Ολιστική Θεραπεύτρια. Αποσπάσματα θα διαβάσουν οι Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου, ηθοποιός, και ο Ανδρέας Ευαγγελάτος, ηθοποιός, μεταγλωττιστής. Μουσική συνοδεία με κιθάρα: Αριστέα.
Ώρα προσέλευσης: 19:30
Ώρα έναρξης: 20:00

 

athinorama.gr – “Πνεύμονες”: Ισχυρή παρουσία μιας νέας γενιάς καλλιτεχνών στο Θέατρο Κάτω απ’ τη Γέφυρα

Οι “Πνεύμονες” του Ντάνκαν Μακ Μίλαν, ένα πανέξυπνο αστείο δράμα, για ένα ζευγάρι που δίνει φωνή σε μια ολόκληρη γενιά ανεβαίνει από νέους και υποσχόμενους καλλιτέχνες στον Πίσω Χώρο του Θεάτρου Κάτω από τη Γέφυρα.

Ένα ζευγάρι προσπαθεί να αποφασίσει αν πρέπει να φέρει ένα παιδί στον κόσμο που αντιμετωπίζει κλιματική κρίση, υπερπληθυσμό και κοινωνικές ανισότητες. Μέσα από τις συζητήσεις τους, εξερευνούν τις ανασφάλειες, τις επιθυμίες, τις φοβίες και τη δυναμική της σχέσης τους. Αυτή είναι η υπόθεση του έργου “Πνεύμονες” του βραβευμένου Άγγλου συγγραφέα Ντάνκαν Μακ Μίλαν, βραβευμένο στα Off West End Awards ως το καλύτερο νέο έργο το 2012. Αυτό το έξυπνο και αστείο δράμα, μια ιστορία παράξενης και αληθινής αγάπης ανεβαίνει στη σκηνοθεσία της Ειρήνης Λαμπρινοπούλου, της νεαρής σκηνοθέτριας που πρόσφατα τράβηξε την προσοχή μας με την ανάγνωση της στη “Λυγερή” του Ανδρέα Καρκαβίτσα στην Πειραματική του Εθνικού.

Η παράσταση θ’ ανέβει στον ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό Πίσω Χώρο του Θεάτρου Κάτω από τη Γέφυρα (από 24/3), ένα χώρο που η άμεση επαφή των θεατών με τη δράση μεγεθύνει το ρεαλισμό των σκηνών. Η παράσταση μυρίζει νιάτα καθώς τους ρόλους θα ερμηνεύσουν οι νέοι και υποσχόμενοι ηθοποιοί Ελένη Δαφνή και Βασίλης Ζώης.