keysmash.gr – Κριτική από τον Κώστα Κούλη

keysmash.gr – Κριτική Αίσωπος ένας φίλος απ’τα παλιά από τον Κώστα Κούλη

¨Το έργο αφηγείται τη ζωή του και αυτό που άφησε πίσω του. Ιστορίες αλληγορικές, με ήρωες κυρίως πλάσματα του ζωικού βασιλείου. Ο λαγός και η χελώνα, η αλεπού και ο λιόντας, το άλογο και ο γάιδαρος. Ντυμένα όλα αυτά με τη θαυμάσια μουσική του Γιάννη Ζουγανέλη, τα τραγούδια του ιδίου και του Νίκου Τσέκου, που είναι γραμμένα από καρδιάς και τον υπέροχο τρόπο που τα αναπαρήγαγαν οι ηθοποιοί.
Ο Νίκος Δαφνής φροντίζει ένα τόσο προσιτό και γλυκύ κείμενο και σκηνοθετεί με τη χαρακτηριστική του άνεση, αλλά και έξω από το κουτί. Με φανερή πρόθεση να μάθουν οι μικρούληδες και να θυμούνται μετά το πέρας, πλάθει μία παράσταση πέρα για πέρα διδακτική, κάνοντας χρήση ακόμα και του σουρεάλ.
Οι ηθοποιοί ήταν απλά εκπληκτικοί! Ναι, ναι, εκπληκτικοί και λίγα γράφω. Δεν είναι μόνο ότι αγκάλιασαν τους ρόλους τους, δεν είναι μόνο ότι κάθε κίνησή τους ήταν προσεκτικά μελετημένη και προβαρισμένη. Έπαιξαν μοναδικά με το κοινό, χόρεψαν και τραγούδησαν τόσο όμορφα. Γάργαρες φωνές πραγματικά. Εδώ, για τα παιδιά, έχουμε μία εξάδα ηθοποιών, οι οποίοι φρόντισαν να περάσουμε πολύ καλά και κατάφεραν να μας συγκινήσουν. Ξέρετε γιατί; Γιατί, απλούστατα, οι δύο βασικές λέξεις, γύρω από τις οποίες περιστράφηκε η παράσταση, ήταν «Ελευθερία» και «Φιλία».

Ένιωσα τόσο γεμάτος όταν είδα τα παιδιά να ξεκαρδίζονται στα γέλια, με τα μαθήματα και τα παθήματα. Με το κυνηγητό επηρμένου κυνηγού και λιονταριού, με διάφορα gags και την τόσο όμορφη ερμηνεία των έξη τους. Με τα εξαιρετικά σκηνικά και κοστούμια της πολύ μεγάλης κυρίας του χώρου, Δέσποινας Βολίδη και την τόσο άνετη χορογραφία-κίνηση του κύριου Αλέξανδρου Χατζιάρα. Dream team πίσω απ’ τη σκηνή, ομοίως όμοια και μπροστά από αυτή. Μέχρι και η παρουσίαση στο τέλος ήταν διαφορετική από όσες έχουμε δει ως τώρα! Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μάθουν τα παιδιά μας, τα παιδιά σας, για τέτοια διδακτικά θέματα. Κυριακή είναι, μεσημέρι είναι, δίπλα στον σταθμό του τρένου είναι, τι άλλο θέλετε; Μόνο ένα τσικ χρειάζεται. Σαν κι αυτό που νίκησε η χελώνα τον λαγό. Σαν κι αυτό που απαιτείται για να ζήσετε ό,τι ζήσαμε.¨

Σας άρεσε; Μοιραστείτε το!