*επιμέλεια κειμένου Κάτια Σωτηρίου
Αγαπημένοι μας καλλιτέχνες απαντούν στο ερωτηματολόγιο του Τζέιμς Λίπτον, που χρησιμοποιείται στο «Inside the Actors Studio». Η Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου, μέσα από το ερωτηματολόγιο αναδεικνύει το χιούμορ της και ενδιαφέρουσες πλευρές της καθημερινότητάς της. Ηθοποιός και μουσικός, γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι αριστούχος της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών.Σπούδασε χορό, κλασσικό τραγούδι και μουσική και έχει συμμετάσχει σε αρκετά σεμινάρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τραγουδάει και παίζει επαγγελματικά παραδοσιακά κρουστά. Υπήρξε συνιδρύτρια του συγκροτήματος «Sed Nove». Το 2008 κυκλοφόρησε από τον Ιανό το Cd «Antidotum tarantulae» με την φωνή της, με μουσικές από την Νότια Ιταλία. Έχει διδάξει θεατρική και μουσικοκινητική αγωγή. Από το 2008 είναι βασικό μέλος του Θεατρικού οργανισμού Κάτω απ’τη Γέφυρα στον Πειραιά και δραστηριοποιείται ως ηθοποιός, ως βοηθός σκηνοθέτη, κάνει διδασκαλία των τραγουδιών των παραστάσεων και είναι υπεύθυνη της μουσικής σκηνής. Έχει εργαστεί ακόμη σε τηλεοπτικές σειρές («Η ώρα η καλή», «Επτά θανάσιμες πεθερές», «50/50», «Πολυκατοικία» κ.ά)
- Τι τίτλο θα δίνατε στην αυτοβιογραφία σας;
¨Το κορίτσι με τα ιδρωμένα χέρια»
Όσοι με ξέρουν καλά γνωρίζουν την ιδιαιτερότητά μου αυτή και τι ρόλο έχει παίξει στη ζωή μου.
- Εάν δεν ήσασταν καλλιτέχνης, τι θα θέλατε να είστε;
Εάν δεν ήμουν καλλιτέχνης θα ήθελα να ήμουν… καλλιτέχνης.
Θα μπορούσα να κάνω ένα σωρό άλλα επαγγέλματα για να ζήσω. Καλλιτέχνης όμως θα ήθελα να ήμουν και πάλι. Καλλιτέχνης γεννιέσαι, δεν γίνεσαι. Είναι αναπόφευκτο. Είναι ανάγκη έκφρασης. Καλλιτέχνης μπορείς να είσαι μέσα σου, στον τρόπο που σκέφτεσαι, που κινείσαι ,που μιλάς, που συνδιαλέγεσαι, που λες καλημέρα, στον τρόπο που αναπνέεις, ασχέτως επαγγέλματος.
- Ποια αφίσα στόλιζε τον τοίχο του εφηβικού σας δωματίου;
Των New kids on the block.
- Ποιο είναι το τραγούδι που βάζετε όταν είστε στενοχωρημένος/η;
Κανένα. Όταν είμαι στεναχωρημένη όλες μου οι αισθήσεις νεκρώνουν.
- Ποια είναι η καλλιτεχνική σας εμπειρία-ορόσημο;
H ¨Γέρμα¨ του Λόρκα που έπαιξα το 2007 στην πρώτη μου συνεργασία με το Θέατρο Κάτω απ’ τη Γέφυρα.
- Στις αποφάσεις σας καθοδηγεί η λογική ή το θυμικό;
Ως προς αυτό ομολογώ ότι δεν ξέρω τι μου γίνεται…λέτε να φταίει το θυμικό μου;
- Ποιο είναι το πιο σημαντικό κριτήριο όταν επιλέγετε μια συνεργασία;
Να εμπνέομαι από αυτήν και να θαυμάζω τον συνεργάτη μου.
- Δράμα ή κωμωδία;
Δεν απέχουν πολύ ως προς την προσέγγισή τους από τον ηθοποιό. Και τα δύο θέλουν αλήθεια.
- Βουνό ή θάλασσα;
Θάλασσα. Είμαι του βάθους κι όχι του ύψους.
- Γλυκό ή αλμυρό;
Αλμυρό. Πίνω σκέτο καφέ. Γλυκό μόνο σε τάσεις υπογλυκαιμίας.
- Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας φόβος;
Ο θάνατος. Κάποτε είχα ρωτήσει ένα νεκροθάφτη για το πώς διαχειρίζεται τη δουλειά που κάνει ¨μέσα του¨ και μου είχε πει: ¨όποιος λέει ότι είναι συμφιλιωμένος με τον θάνατο, λέει ψέματα.¨
Η ζωή είναι πολύ γλυκιά. Κάθε μέρα τη ζούμε προσπαθώντας να ¨ξορκίσουμε¨ αυτόν. Όλα κινούνται γύρω από αυτή την ενδόμυχη σκέψη. Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι η διαχείριση της ¨μη ύπαρξης¨.
- Ποια η μεγαλύτερη πηγή χαράς;
Ό,τι μπορεί να ξορκίσει τον παραπάνω φόβο μου. Η δημιουργία, η όμορφη συνεργασία, μια σκέψη, ένα άγγιγμα, μια λέξη, μια εικόνα, η ίδια η ζωή. Συγκινούμαι με πολύ απλά πράγματα.
- Ποια είναι η εικόνα σας για την ευτυχία;
Δεν υπάρχει απόλυτη ευτυχία. Μόνο στιγμές χαράς.
- Ποια είναι η πιο ευχάριστη παιδική σας ανάμνηση;
Νομίζω ότι δεν υπήρξα ένα χαρούμενο παιδί. Αν κοιτάξω φωτογραφίες μου από εκείνα τα χρόνια δεν θα βρω ούτε μία που να χαμογελώ ¨αληθινά¨. Γλυκές αναμνήσεις έχω από τα καλοκαίρια στο Μαρμάρι Ευβοίας.
- Τι έχετε μετανιώσει και εάν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω, δεν θα ξανακάνατε;
Έχω μετανιώσει για όσες φορές δεν υπήρξα ο εαυτός μου. Για όσες φορές δεν με υπερασπίστηκα. Και για όσες δεν κατάφερα να κρατήσω την ψυχραιμία μου.
- Οι μεγάλοι έρωτες είναι καταδικασμένοι ή ευλογημένοι να γράψουν ιστορία;
Ευλογημένοι. Ακόμη κι αν δεν έχουν πάντα αίσιο τέλος. Είναι ευλογία να ζει κανείς τον απόλυτο έρωτα.
- Ποια είναι η ταινία που είδατε πιο πρόσφατα στο σινεμά και σας συγκίνησε;
¨Η οδύνη¨ αυτοβιογραφία της Μαργκερίτ Ντιράς. Η σκηνή της επιστροφής του άντρα της είναι συγκλονιστική. Αγαπώ πολύ το σινεμά. Πηγαίνω πολύ συχνά, με χαλαρώνει.
- Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Ο Σεπούλβεδα
- Τι σας εξιτάρει δημιουργικά, πνευματικά ή συναισθηματικά;
Γοητεύομαι από το πνεύμα όταν το συναντώ.
- Ποιος ήχο ή θόρυβο σας αρέσει;
Κάθε ήχος της φύσης ακούγεται στα αυτιά μου μελωδικός.
- Ποιο ήχο ή θόρυβο μισείτε;
Μου προκαλεί στομαχικό ίλιγγο η μετάδοση ποδοσφαιρικού αγώνα. Επίσης τα δελτία ειδήσεων και το ροχαλητό.
- Ποια είναι η αγαπημένη σας λέξη;
¨Ενσυναίσθηση¨
- Ποια είναι η λιγότερο αγαπημένη σας λέξη;
¨Πρέπει¨
- Ποια υπερδύναμη θα θέλατε περισσότερο να κατέχετε;
Να έχω βιονικές αντοχές, να μπορώ να ανταπεξέρχομαι ψυχικά και σωματικά.
- Ποιο χαρακτηριστικό θαυμάζετε περισσότερο σε έναν άνθρωπο;
Την ψυχραιμία.
- Απέναντι σε ποια ελαττώματα είστε πιο επιεικείς;
Στα ελαττώματα των ανθρώπων που αγαπώ μικρά & μεγάλα.
- Ένας αγαπημένος σας ήρωας της πραγματικής ζωής;
Ο άντρας μου
- Ποιο είναι το Motto της ζωής σας;
Ζήσε για σένα και άσε και τους άλλους να ζήσουν για τον εαυτό
τους.
- Τι αγαπάτε στο θέατρο;
Τα πάντα αλλά κυρίως αγαπώ τη δυνατότητα που σου δίνει να ζεις στο έπακρο πολλές ζωές.
- Πού μπορούμε να σας δούμε αυτόν τον καιρό;
Στο θέατρο Κάτω απ’ τη Γέφυρα. Κάνω το σκηνοθετικό μου ντεμπούτο στην παιδική σκηνή με το μιούζικαλ ¨Ρωμαίος και Ιουλιέτα…σαν το σκύλο με τη γάτα¨ του Γιάννη Καλατζόπουλου. Είμαι βοηθός σκηνοθέτη σε δύο ακόμη παραγωγές, στον ¨ Έμπορο της Βενετίας¨ και στο ¨Ο χρόνος σταματά¨ και τα δύο σε σκηνοθεσία του Νίκου Δαφνή. Και από Ιανουάριο θα παίζω στο έργο ¨Σημεία και κέρατα¨ πάλι σε διασκευή – σκηνοθεσία του Νίκου.
Το ερωτηματολόγιο του Λίπτον που χρησιμοποιείται στο Inside the Actor’s Studio,αποτελεί μετεξέλιξη του ερωτηματολογίου προσωπικότητας που λανθασμένα αποδόθηκε στον Μαρσελ Προυστ. Στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ακόμη ο Μαρσέλ Προυστ ήταν έφηβος, απάντησε ένα ερωτηματολόγιο στην αγγλική γλώσσα, το οποίο ανήκε στη φίλη του Αντουανέτα, κόρη του μετέπειτα Προέδρου της Γαλλίας, Φελίξ Φορέ.Την εποχή εκείνη, ήταν συνήθεια ανάμεσα στα μέλη των αγγλικών οικογενειών ν’ απαντούν σε λίστα ερωτήσεων που αποκάλυπταν τις προτιμήσεις και τις αντιλήψεις του ερωτηθέντος. Ο Γάλλος τηλεοπτικός παρουσιαστής Μπερνάρ Πιβό υπέβαλε τους καλεσμένους του στη δοκιμασία του ερωτηματολογίου για μια ολόκληρη δεκαετία, ενώ ο Τζέιμς Λίπτον, παρουσιαστής του προγράμματος «Inside the Actors Studio», έκανε το ίδιο, εξελίσσοντας το, και αυξάνοντας τις ερωτήσεις του.. Το Vanity Fair ξεκίνησε να δημοσιεύει το ερωτηματολόγιο το 1993 στην πιο διάσημη τελευταία σελίδα περιοδικού του 20ού αιώνα και συνεχίζει μέχρι σήμερα.