Ο Γιάννης Δρίτσας μίλησε στον Πάνο Σταματόπουλο | Checkinart

Γιάννης Δρίτσας

Γιάννη καλώς όρισες στο Checkinart! Ποια είναι τα συναισθήματα σου για αυτή την νέα θεατρική σεζόν αλλά και για την συνεργασία σου με το θέατρο “Κάτω από την γέφυρα”;

Φέτος είναι η δεύτερη χρονιά που βρίσκομαι στο θέατρο “Κάτω από την γέφυρα”. Κατά την περσινή συνεργασία προέκυψε η γνωριμία μου με τον Νίκο Δαφνή( διαχειριστή του θεάτρου) και η σύμπνοια απέδωσε νέα σύμπραξη. Έτσι συμμετέχω στον Έμπορο της Βενετίας ( το ένα από τα 2 παιδικά θεατρικά έργα που παίζονται εδώ) και σκηνοθετώ την Έντα Γκάμπλερ του Ίψεν που παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη με μια απαράμιλλη ομάδα σπουδαίων ηθοποιών και συνεργατών.

Μέσα σε μια Αθήνα 1000-1500 σκηνών στην οποία αμέτρητες παραστάσεις ανεβαίνουν κατά διαστήματα, πόσο σημαντικός είναι για σένα ο χώρος που θα φιλοξενήσει μια νέα παραγωγή; Είναι ένα ακόμα συν στην απόφαση σου να κλείσεις μια δουλειά ή θεωρείς ότι μια αξιόλογη παραγωγή, θα ευδοκιμήσει ανεξαρτήτως που θα παιχτεί;

Οι ευνοικές οικονομικές συνθήκες και ο χώρος του θεάτρου υποβοηθούν μια παράσταση. Ωστόσο για εμένα ο πρωταρχικός και απόλυτος παράγων είναι ο ανθρώπινος! Κάθε εγχείρημα καλλιτεχνικό και μη, καθορίζεται από την ανθρώπινη δράση. Στο θέατρο “Κάτω από την γέφυρα” συνέκλιναν όλες οι προϋποθέσεις .

Έχεις περάσει από τον χώρο της τηλεόρασης με σειρές που ακόμα και σήμερα παραμένουν διαχρονικές στα μάτια του κόσμου και οι οποίες μέσω των επαναλήψεων παίζουν καθημερινά στις οθόνες μας. Σου έχει λείψει το κομμάτι της τηλεόρασης; Αν ερχόταν τώρα μια τηλεοπτική πρόταση θα έλεγες το ναι συνδυάζοντας το με τις θεατρικές σου υποχρεώσεις;

Θα έλεγα ναι σε κάθε ενδιαφέρουσα τηλεοπτική πρόταση αρκεί να μπορούσα να αντεπεξέλθω χρονικώς. Είναι αρκετός ο καιρός που απέχω από την τηλεόραση και μετά χαράς θα συμμετείχα.

Αν πέσεις σε ζάπινγκ , πώς βλέπεις το σημερινό τηλεοπτικό πεδίο;

Σε γενικές γραμμές η τηλεόραση έχει καταντήσει ένα στυγνό μέσο διαχείρισης της μάζας. Είναι εντυπωσιακή η δύναμη αυτού του μέσου και το “σύστημα” το χρησιμοποιεί επιδέξια για να κατευθύνει συνειδήσεις! Το “σύστημα” επιβάλει υποδορίως συμπεριφορές ενώ η υποκρισία του κουράζει κάθε έλλογο άνθρωπο. Είχα κάνει δημοσιογραφία στο ραδιόφωνο και ξέρω πως κατασκευάζονται οι ειδήσεις για να πουλήσουν και να διαχειριστούν θεατές ή ακροατές. Χρειάζεται οξυδέρκεια για να ξεφεύγεις από το στημένο αυτό παιχνίδι. Προτιμώ να βλέπω κατ’ επιλογήν κάποια πράγματα που θεωρώ ότι αξίζουν.

Πώς βλέπεις την σημερινή νέα γενιά που επιθυμεί να ασχοληθεί με την υποκριτική; Άραγε τα νέα άτομα έχουν ως στόχο την τριβή και την εξέλιξη τους μέσα από το επάγγελμα ή απλώς να φιγουράρουν μέσω μιας σειράς και να γίνουν “όνομα”;

Αυτό το θέμα δεν νομίζω ότι διαφοροποιείται από γενιά σε γενιά. Σε κάθε νέα φουρνιά ηθοποιών, πάντα θα υπάρχουν τόσο αυτοί που κινούνται από την ματαιοδοξία τους όσο και αυτοί που θέλουν να προσφέρουν μέσα από την τέχνη τους. Θεωρώ ότι σε οποιοδήποτε αντικείμενο το οποίο μπορεί να μετέλθει ένας άνθρωπος, το ποσοστό αυτών που πραγματικά δικαιούνται να φέρουν τον τίτλο του επαΐοντος, στις καλύτερες εκτιμήσεις δεν ξεπερνάει το 10%.

Καθημερινά βλέπουμε γύρω μας έναν καταιγισμό εξελίξεων σε κοινωνικό αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, με το κοινό τις περισσότερες φορές να σχολιάζει καυστικά τον καθένα μέσω του ίντερνετ. Εσύ ως καλλιτέχνης θα έλεγες ανοιχτά την γνώμη σου στα social media για κάτι που θεωρείς σημαντικό ή θα το απέφευγες για να μην εγκλωβιστείς σε ένα σχολιασμό δίχως κανένα όριο;

Προσπαθώ να λέω την άποψη μου χωρίς να θίξω κάποιον που έχει αντίθετο σκεπτικό. Συνήθως αποφεύγω να μπω μέσα στην δύνη του σχολιασμού και όταν το κάνω, φροντίζω αυτά που λέω ή γράφω να είναι απολύτως τεκμηριωμένα.

Το σημερινό τοπίο με την γενικότερη παραπληροφόρηση που επικρατεί, θα το χαρακτήριζα τραγικό. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που μπαίνουν μέσα στο διαδίκτυο και διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις. Κάποια μάλιστα πληρώνονται να το κάνουν, αδιαφορώντας μάλλον για την καταστροφή που μπορεί να προκαλέσουν σε πολλές περιπτώσεις.

Πιστεύεις ότι το διαδίκτυο σήμερα είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για την δουλειά σου αλλά και για την προώθηση της;

Το διαδίκτυο είναι άλλη μια έκφανση της ανθρώπινης δραστηριότητας, μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ, να καταστρέψει μέχρι και να σκοτώσει. Ο καθένας λοιπόν επιλέγει την χρήση που του αρμόζει στο διαδίκτυο.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Αυτή την περίοδο έχω μπροστά μου τις 2 παραστάσεις στο θέατρο “Κάτω απ τη γέφυρα”, την “Έντα Γκάμπλερ” την οποία σκηνοθετώ και παίζω αλλά και το παιδικό “Ο έμπορος της βενετίας” το οποίο σκηνοθετεί ο Νίκος Δαφνής. Επίσης θα συνεχιστεί η μουσικοθεατρική παράσταση “Μέγας Ανατολικός” του  Ανδρέα Εμπειρίκου μετά την επιτυχία που έκανε τον περασμένο χειμώνα στο “Mask”, κάθε Τετάρτη από τα μέσα του Νοεμβρίου. Από την νέα χρονιά θα συμμετέχω σε ένα ψυχολογικό έργο που σκηνοθετεί ο Γιάννης Βούρος για το θέατρο “Αλκμήνη” σε μετάφραση της Άννας Ανδριανού.

Πηγή: checkinart.gr

Σας άρεσε; Μοιραστείτε το!