“…Το μετά τη βροχή είναι ένα διαμαντάκι μέσα στο θεατρικό τοπίο της Αθήνας.
Ελπίζω να συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν γιατί δεν την έχουν δει όσοι θα έπρεπε, δηλαδή όλοι! “
Διαβάστε την κριτική εδώ
¨…Χιούμορ αλλά και δραματικό στοιχείο διασταυρώνονται σε μια θαυμάσια σουρεαλιστική συνθήκη όπως οι ηθοποιοί περιδιαβαίνουν τον οριοθετημένο χώρο προσέχοντας διαρκώς μην ξεφύγουν από τα προκαθορισμένα όρια του, μην πέσουν στο κενό. Η ταράτσα μοιάζει να είναι το καταφύγιο αλλά και το κελί τους.¨
Διαβάστε την κριτική εδώ
“…Στο θέατρο «Κάτω από τη Γέφυρα», είδα μία εμπνευσμένη φουτουριστική σκηνοθετική – σκηνογραφική πρόταση.”
Διαβάστε την κριτική εδώ
¨ Το μάτι του σκηνοθέτη είναι το μάτι του θεατή… ¨
“…Πρόκειται για μία εξαιρετική πρόταση και μία παράσταση που από τώρα υπογράφω και με τα δύο χέρια τη συνέχειά της και του χρόνου. Και μακάρι να πάει και του χρόνου! Χρειαζόμαστε τέτοιες παραστάσεις… “
“…Θα έλεγα ότι όλη η παράσταση είναι ένα ” ξάφνιασμα” θεατρικό. Με διακριτή την αλληγορία που εμπεριέχεται στο κείμενο του Καταλανού Σέρτζι Μπελμπέλ όπως και την έντονη καταγγελτικότητα για τις σύγχρονες κοινωνίες μας.’
Νίκος Σταματόπουλος: “Οι άνθρωποι από την ταχύτητα της εξέλιξης και της κοινωνίας δεν ασχολούνται με τίποτα άλλο εκτός από τον εαυτό τους“
Σε μία σκηνοθετική πρόταση του Νίκου Δαφνή έρχεται στη σκηνή το κείμενο του Σέρτζι Μπελμπέλ που εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις, οι οποίες μεταλλάσσονται με το ραγδαίο ρυθμό που αλλάζουν τα τελευταία χρόνια οι κοινωνίες.