Ο Θοδωρής Αντωνιάδης από τις “Ακρότητες” ξανά στους τηλεοπτικούς μας δέκτες!
“Σε ρόλο έκπληξη επιστρέφει ο αγαπημένος ηθοποιός Θοδωρής Αντωνιάδης στην καινούργια σειρά «Η ΠΤΩΣΗ» που γυρίζεται αυτή την περίοδο για λογαριασμό της ΕΡΤ.
Και θεατρικά όμως βρίσκεται σε ιδιαίτερα δημιουργική περίοδο, μιας και η παράσταση «ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ» του W. MASTROSIMONE πήρε παράταση”.
In2life – Είδαμε τις Ακρότητες στο Θέατρο Κάτω απ’ τη Γέφυρα – Γράφει η Μαρία Μαρή
“Ο Θοδωρής Αντωνιάδης παίζει έναν κόντρα ρόλο με την ευγενική του φυσιογνωμία και κατορθώνει για αυτό να πετύχει να αποδώσει ένα διαταραγμένο άτομα, έτοιμο να εγκληματήσει συνειδητά ή και ασυνείδητα. Τρομερά δυναμική και βίαιη η Ελεονώρα Αντωνιάδου με την έκφραση του τρόμου και της οργής, ενδυναμώνει την εγκληματική φύση του ανθρώπου που φτάνει στα άκρα. Πιο εύθραυστη και ευάλωτη η Τέρρυ (Σοφία Αγγελικοπούλου), μια σύγχρονη Ισμήνη , που προτιμά να μην δώσει προέκταση στο συμβάν, όπως έχει εξάλλου ξαναπράξει. Σε αντιδιαστολή η Πατρίτσια (Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου) μιλά και παλεύει για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε κάθε περίπτωση. Ένα έργο που διχάζει όπως και η ίδια η ζωή.”
Είδαμε τις Ακρότητες στο Θέατρο κάτω απ’ τη Γέφυρα – Γράφει η Λένα Σάββα.
¨…Η σκηνοθεσία του Νίκου Δαφνή (να τονίσω την εξαιρετική μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη), δημιουργεί μια δυνατή παράσταση, που σε κρατά σε αγωνία από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό της. Γρήγορες εναλλαγές καταστάσεων, έντονοι διάλογοι, σασπένς και ανατροπές. Μια ζωντανή σκηνοθεσία, εύρυθμη και με απρόσκοπτη ροή, που αναδεικνύει τις υποκριτικές δυνατότητες των ηθοποιών και τα μεγάλα μηνύματα του έργου.
Μια γυναίκα παίρνει το νόμο στα χέρια της σε μια κοινωνία που ενοχοποιεί το θύμα κι αθωώνει τον θύτη. ¨
¨Πρόκειται για μια παράσταση, άκρως επίκαιρη θεματολογικά, που προορίζεται για γερά νεύρα. Ο σκηνοθέτης Νίκος Δαφνής έχει δώσει πολλή ένταση στις ερμηνείες των πρωταγωνιστών του, ώστε να μας κάνει να νιώσουμε πραγματικά στο πετσί μας τα τεκταινόμενα.
Οι δυο βασικοί πρωταγωνιστές Ελεονόρα Αντωνιάδου και Θοδωρής Αντωνιάδης δίνουν επί σκηνής τον καλύτερο εαυτό τους, καταναλώνοντας μεγάλη ποσότητα ενέργειας. Ειδικά η σκηνή της απόπειρας βιασμού μάς εντυπωσίασε με τον υψηλό ρεαλισμό της.¨
“Η παράσταση που είδαμε ( και επαναλαμβάνω στον μικρό πίσω χώρο του ”Κάτω από την Γέφυρα, έχει σημασία αυτό) και η σκηνοθετική της ματιά, μας προσέφεραν, πέραν από την θέαση της, την υπαρκτή σχέση του Θεάτρου με την Ζωή μας. Με αυτό που αρνούμεθα να αποδεχτούμε, την ροπή μας να ”κλείνουμε τα μάτια”, να αυτοδιοριζόμαστε δικαστές και να επιβάλλουμε και την ποινή.”
“Πρόκειται πραγματικά για μία χορταστική παράσταση. Τέσσερις ηθοποιοί που λειτούργησαν υποδειγματικά, ακολουθώντας το τάλαντό τους και τις οδηγίες ενός μπαρουτοκαπνισμένου σκηνοθέτη, ο οποίος μετέφερε μία κινηματογραφική ιστορία σε έναν πεπερασμένο χώρο και το έκανε να φαίνεται πιο φυσικό κι από τον τρόπο που εκπνέουμε.
Η ίδια η ουσία και η έννοια του θεάτρου σε κάτω από δυο ώρες.“
“…αυτές τις ποιότητες αναδεικνύει η σκηνοθεσία του Νίκου Δαφνή, που παραδίδει μία δυναμική παράσταση με νευρώδεις ερμηνείες. Ενέργεια στα ύψη, ευρυθμία, και ένας ρεαλισμός “τόσο όσο” που αποτυπώνει επιτυχημένα τη βία που εκλύουν οι “Ακρότητες”. Αυτό που επιτυγχάνει κυρίως η σκηνοθεσία είναι να αποσπάσει τέσσερις ξεχωριστές ερμηνείες, αποδίδοντας στο ακέραιο τους ηθικούς προβληματισμούς του έργου και διατηρώντας τη σκηνική ζωντάνια των προσώπων”
Συνέντευξη με την Ελεονώρα Αντωνιάδου και τον Θοδωρή Αντωνιάδη με αφορμή την παράσταση Ακρότητες
Παρακολουθώντας κανείς τις Ακρότητες στο Θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα, περνά από μια έντονη συναισθηματική διαδικασία λόγω της αμεσότητας της σκηνικής απόδοσης του έργου, αλλά και λόγω της ιδιαίτερης γραφής του Ματροσιμόνε. Πράγματι ο Αμερικανός συγγραφέας ανατρέπει την αρχική εικόνα του έργου μετατρέποντας το θύμα σε εισβολέα, το αρπακτικό σε αδύναμο θήραμα. Με αυτόν τον τρόπο χλευάζει την ιδέα μας για ενσυναίσθηση καθώς η συμπάθειά μας μετατοπίζεται από τον έναν χαρακτήρα στον άλλο. Ωστόσο, ενώ το έργο είναι σίγουρα συναρπαστικό και συγκρουσιακό, εκθέτει μια ιδεολογία που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον…
