Ήταν μια παραγωγή που ΔΕΝ θα γινόταν, αν ο Βασίλης Καΐλας (ο αγαπημένος φίλος και έξοχος ηθοποιός) δεν επέβαλλε τη γνώμη του στο Δαφνή, που σκεφτόταν να μην κάνει παιδική σκηνή.
Ο Δαφνής (πράγμα σπάνιο) υποχώρησε.
Ευτυχώς, γιατί διαφορετικά, το θέατρο «Κάτω απ’ τη γέφυρα» δεν θα υπήρχε από τότε.
Θεατρική μεταφορά : Γιάννης Οικονομίδης
Σκηνοθεσία: Βασίλης Καΐλας
Σκηνικά-κοστούμια: Κώστας Κουρμουλάκης
Μουσική: Σάκης Τσιλίκης
Χορογραφία: Έφη Ζαμπέλη
Έπαιξαν οι ηθοποιοί:
Κέλλη Μαρκαντωνάτου, Δέσποινα Ψαρροπούλου, Βαγγέλης Μελής, Παναγιώτης Καποδίστριας, Γιώργος Κωτσάκης, και η επτάχρονη Ελένη Δαφνή (στην πρώτη της … θεατρική εμφάνιση)
Το μιούζικαλ του Frank Baum “Ο ΜΑΓΟΣ ΤΟΥ ΟΖ”
Εξαιρετική παράσταση, σηματοδότησε την μελλοντική πορεία της «παιδικής» μας σκηνής.
Θεατρική διασκευή: Ραβάνης Ρεντής
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής
Σκηνικά – Κοστούμια: Ρένα Γεωργιάδου
Χορογραφίες: Σίμων Πάτροκλος
Διανομή:
Γ. Κοτσάκης, Ε. Λέκκα, Ε. Λιβανίου, Ε. μακρή, Γ. Μελής, Ε. Παπαχρήστου, Β. Τσεσμελής
Φωτογραφίες Παράστασης
https://www.youtube.com/watch?v=0xbygYfOnHo
του Μολιέρου
(διασκευή-σκηνοθεσία, Γιώργου Αρμένη)
Ξεκίνησε στο Δημοτικό θέατρο της Καλλιθέας, σαν συμπαραγωγή του Θιάσου ’81 με το Δήμο και ήταν πολύ μέτρια παράσταση. Είναι καλύτερα να μην αναφερθούν οι λόγοι και ας πούμε μόνο ότι ήταν μια κακή συγκυρία.
Η παράσταση κατέβηκε άρον – άρον, στα μέσα του Γενάρη 1997 και επειδή δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική λύση, αποφασίσαμε – με το Θίασο ’81- να «σουλουπωθεί» όσο ήταν δυνατόν και να ανέβει στο θέατρο «Κάτω απ’ τη γέφυρα», που ήταν σχεδόν έτοιμο. Έτσι έγινε. Με ευθύνη του Νίκου Δαφνή, έγιναν 15 πρόβες. Κρατήθηκε σχεδόν ολόκληρο το κείμενο, η μουσική του Γιάννη Σπυρόπουλου (του Μπαχ), τα σκηνικά (όχι και τα κοστούμια)του Τάσου Ζωγράφου. Έμεινε η ίδια διανομή, αλλά με διαφορετική σκηνοθεσία.
Η παράσταση (απλά αξιοπρεπής) παρουσιάστηκε, την Κυριακή 9 Φλεβάρη ‘97 και ήταν η πρώτη παράσταση του θεάτρου.
Είναι καλύτερα να μην αναφερθεί η διανομή, γιατί οι συνάδελφοι δεν έφταιγαν για την συγκυρία αυτής της κακής συνεργασίας, που ΕΥΤΥΧΩΣ δεν επαναλήφθηκε ποτέ στο θέατρό μας.
