Ιστορικό – Πίσω χώρος

Ακρότητες 2022-24

Ακρότητες
Σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής

ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ (Extremities) του William Mastrosimone
2ος χρόνος επιτυχίας
Μετά την επιτυχία της περσινής σεζόν με αλλεπάλληλα sold out και δεκάδες
εγκωμιαστικές κριτικές, το συγκλονιστικό έργο του Γουίλιαμ Μαστροσιμόνε σε
σκηνοθεσία Νίκου Δαφνή, με τον Θοδωρή Αντωνιάδη στον ρόλο του βιαστή
Ραούλ και την Ελεονώρα Αντωνιάδου στον ρόλο του θύματος που μετατρέπεται
σε θύτη(;), συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά και για 20 μόνο παραστάσεις στο
Θέατρο Κάτω απ’ τη γέφυρα.

Το έργο:
Είναι στατιστικά αποδεδειγμένο ότι:
Μόνο το 4% των βιασμών και το 9% από τις απόπειρες βιασμού καταγγέλλεται
επώνυμα και η υπόθεση φτάνει στο δικαστήριο.
Μόνο το 2% των υποθέσεων που παρουσιάζουν πειστήρια οδηγούν τους
δικαστές σε καταδικαστική απόφαση και το βιαστή στη φυλακή.
Κάθε βιαστής που συλλαμβάνεται έχει διαπράξει (κατά μέσο όρο) 29 βιασμούς, ή
απόπειρες βιασμού.
Αυτό – το σχεδόν αθέατο του εγκλήματος, ήταν ΕΝΑΣ από τους λόγους που
πήραμε την απόφαση να ανεβάσουμε τις «Ακρότητες».
Γραμμένο το 1978 αυτό το πολυβραβευμένο έργο, αφηγείται μια φαινομενικά
απλή (τρόπος του λέγειν) ιστορία: Ένας άντρας, μπαίνει σε ένα σπίτι να βιάσει μια
γυναίκα.
Αυτή, καταφέρνει να αποφύγει το βιασμό και να τον εξουδετερώσει.
Τον δένει χειροπόδαρα και τον βασανίζει βάναυσα. Οι ρόλοι αντιστρέφονται;
Ίσως.

Όταν στη σκηνή εμφανίζονται οι δυο συγκάτοικοι και φίλες της γυναίκας, αρχίζει
για μας η «ανάγνωση» του έργου, ο δικός μας προβληματισμός.

Η ηρωίδα διεκδικεί την έγκριση, την αποδοχή της πράξης της. Αλλά ΔΕΝ θα την
έχει.
Η μια (βιασμένη όταν ήταν έφηβη) προτείνει να τον αφήσουν να φύγει και να …
το ξεχάσουν. Η άλλη, να καλέσουν την αστυνομία, αφού «…υπάρχουν νόμοι που
πρέπει να τηρούνται».

Είναι και ο βιαστής, που θα μπορούσε να είναι το «καλό παιδί» της διπλανής
πόρτας.
Κυνικός, χειριστικός και επικίνδυνα πειστικός, θα εκλιπαρήσει τη συμπάθεια, με
επιχειρήματα που φαίνονται λογικά, αφού ο ίδιος είναι οικογενειάρχης, σεξουαλικά
χορτάτος και (προφανώς) δεν είχε λόγο να βιάσει. Θα ισχυριστεί ότι η γυναίκα
φταίει, που τον προκάλεσε με την προκλητική της εμφάνιση και την οικειότητα που
του έδειξε.
Εξ άλλου, ο βιασμός δεν έχει ολοκληρωθεί και η απόπειρα δεν αποδεικνύεται.
Αντίθετα, ο ίδιος είναι άγρια χτυπημένος και σχεδόν τυφλός… Αδιέξοδο.

Στο έργο (και προφανώς στην παράστασή μας) είναι διάχυτη η ακραία βία.
Το ίδιο και η αίσθηση ότι ο φόνος είναι κάθε στιγμή αναμενόμενος.
Επιλέξαμε να το παρουσιάσουμε στον λιλιπούτειο «Πίσω χώρο», ένα ιδιαίτερα
ατμοσφαιρικό χώρο που η άμεση επαφή των θεατών με τη δράση, μεγεθύνει το
ρεαλισμό των σκηνών, γεγονός που – χωρίς να είναι αυτοσκοπός μας –
διευκολύνει στη βιωματική προσέγγιση του έργου.

Επιτρέψτε μας, να αναφέρουμε ένα απόσπασμα του θεατρολόγου κ. Σάββα
Κυριακίδη, σε τοποθέτησή του για το συγκεκριμένο έργο: «…οι Ακρότητες,
ξεπερνούν τη διάσταση ενός σχολίου πάνω στο αποτρόπαιο θέμα της άσκησης
της βίας και ανοίγει μια πολυπλοκότερη και σαφώς πιο ενδιαφέρουσα κριτική των
παραμέτρων του κοινωνικού ιστού».
Αυτή η θέση, αποτελεί και την σκηνοθετική γραμμή στην παράστασή μας.

ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ (Extremities) του William Mastrosimone
Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης
Σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής
Σκηνικά: Ελένη Σουμή
Κοστούμια: Ελένη Παπαδοπούλου

Μουσική επιμέλεια &
Βοηθός σκηνοθέτη: Κων/να Σαραντοπούλου
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Φωτογραφίες: Σπύρος Περδίου
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης ~ ORKI

Παίζουν οι ηθοποιοί: Θοδωρής Αντωνιάδης, Ελεονώρα Αντωνιάδου,
Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου, Σοφία Αγγελικοπούλου

Δείτε το Δελτίο Τύπου εδώ

Πορτρέτο κρεμασμένου κοριτσιού (2021)

Πορτρέτο κρεμασμένου κοριτσιούτου Γιώργου Γιαννακόπουλου
Σκηνοθεσία: Γιώργος Γιαννακόπουλος – Νίκος Σταματόπουλος

Portrait of a hanged girl

Goteborg, Σουηδία. Xειμώνας του 1957

Η νεαρή αρτίστα Σάνα Μπροντ χτίζει μια επιτυχημένη καριέρα στις μουσικές σκηνές της πόλης.

Αυτή τη κρύα νύχτα δίπλα στο Hamnkanalen – ένα από τα πολλά κανάλια που διασχίζουν τη πόλη – ένας πλανόδιος ζωγράφος της χαρίζει ένα αποτρόπαιο και θλιβερό πορτρέτο, που η σκοτεινιά του φυλακίζει τη ματιά της.

Το ξάφνιασμα γίνεται παρόρμηση και η Σάνα ορμά στο διαμέρισμα της, περνά μια θηλιά στο λαιμό και δίνει τέλος στη μοναχική ζωή της.

Όλα της τα υπάρχοντα τ’ αφήνει μ’ ένα σημείωμα στον ιδιόρρυθμο συγγραφέα Έρικ Βίκνερ και τη κόρη του Χίλντα …
Μοναδική τους σχέση η συγκατοίκηση στη παλιά τετραόροφη πολυκατοικία.
Οι δυο τους μπρος στα τόσα αναπάντητα ερωτήματα, με μοναδικό οδηγό το ένστικτο αναζητούν αφορμές και αιτίες, αποκρυπτογραφούν κρυμμένα μυστικά και προσπαθούν να ρίξουν φως στη σύντομη ζωή και το τραγικό τέλος της Σάνα….
Οι άνθρωποι, τα γεγονότα, οι στιγμές, γεμίζουν το σημειωματάριο του Έρικ ενώ … μια παράξενη σκοτεινή μορφή βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά!
Μια ιστορία γεμάτη μουσική, μυστήριο και σασπένς, αλλά και αναπάντεχες δόσεις χιούμορ .

Βοηθός σκηνοθετών: Σοφία Αγγελικοπούλου
Εικαστική επιμέλεια: Τατιάνα Γιόβα
Μουσική επιμέλεια Γιώργος Γιαννακόπουλος
Φωτισμοί: Νίκος Μαυρόπουλος
Φωτογραφίες: Φάνης Τσιώλης
Afisa/Προωθητικό υλικό: Μαριέτα Ρούσσου
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης ~ORKI
Ρ/δ spot: Βασίλης Γιαννακόπουλος
Μοδίστρα: Ελένη Παπαδοπούλου
Υπεύθυνη προβολής: Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου
Ερμηνεύουν:
Σοφία Αγγελικοπούλου, Γιώργος Γιαννακόπουλος, Ρενάτα Καπετανάκη, Ευαγγελία Μπέγα, Νίκος Σταματόπουλος

Πρεμιέρα: Δευτέρα 13/12/21

Κάθε Δευτέρα & Τετάρτη στις 9μμ.
Διάρκεια: 100΄

Δείτε το Δελτίο Τύπου εδώ

Ο χρόνος σταματά -2ος χρόνος- (2020)

Ο χρόνος σταματά
-2ος χρόνος-του Donald Margulies
Σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής 

Η ιστορία

Το σπουδαίο έργο του βραβευμένου με Pulitzer Αμερικανού συγγραφέα Donald Margulies επιστρέφει, για 2η σεζόν και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, στον Πίσω Χώρο του Θεάτρου Κάτω απ’ τη Γέφυρα από τις 26 Οκτωβρίου.

Η παράσταση προκάλεσε μεγάλη αίσθηση την προηγούμενη σεζόν. Στα θεατρικά βραβεία της Ακαδημίας Ελληνικών Βραβείων Τέχνης, απέσπασε το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας «Ελένη Χατζηαργύρη» (Έλενα Τυρέα) και ήταν προτεινόμενη για δύο ακόμα βραβεία (στις κατηγορίες καλύτερης παράστασης και ανδρικής ερμηνείας).

Το «Ο χρόνος σταματά» είναι ένα αντιπολεμικό έργο, γεμάτο αιχμηρούς διαλόγους και χιούμορ.

Η ιδέα του πολέμου «αιωρείται» σε όλη τη διάρκεια του έργου, όπως και η κριτική που αυτό ασκεί στην κατευθυνόμενη δημοσιογραφία και στον ύποπτο ρόλο των εκδοτικών συγκροτημάτων, που τρέφονται από κάθε αναταραχή που –δυστυχώς– δεν ανιχνεύεται μόνο στις εμπόλεμες ζώνες.

Η Σάρα αναρρώνει μετά τον σοβαρό τραυματισμό της στον πόλεμο στη Συρία, που κάλυπτε σαν φωτορεπόρτερ. Μαζί της ο Τζέιμς, ο σύντροφός της, πολεμικός ανταποκριτής του CNN, συγγραφέας και ακτιβιστής.

Η επίσκεψη του 55χρονου Ρίτσαρντ, εκδότη και φίλου του Τζέιμς και μέντορα της Σάρας και της 25χρονης συντρόφου του, φωτίζει δύο εντελώς διαφορετικές στάσεις ζωής, εξαιρετικά αναγνωρίσιμες στην εποχή μας. Απ’ τη μια οι «ψαγμένοι» με ενοχές για έναν κόσμο που σπαράσσεται καθημερινά κι απ’ την άλλη οι «χαρούμενοι» που ονειρεύονται και κάνουν σχέδια για το μέλλον.

Μια απλή, ανθρώπινη και κατανοητή ιστορία, για τέσσερις σολίστες ηθοποιούς.

Συντελεστές
Μετάφραση: Ελένη Ρεπούσκου
Σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής
Σκηνικό: Δέσποινα Βολίδη
Βοηθός σκηνοθέτης – Μουσική επιμέλεια: Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου
Video: Γιώργος Γιαννακόπουλος
Φωτισμοί: Μπάμπης Αρώνης, Βασίλης Γιαννακόπουλος
Φωτογραφίες: Γιώργος Φερμελετζής
Επικοινωνία: ArtsPr – Μάκης Τσίτας, τηλ.: 210.7212307

Ερμηνεύουν:
Κώστας Κλάδης, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Έλενα Τυρέα και Χριστίνα Σιώμου.

Η παράσταση είχε επιχορηγηθεί από το Υπ. Πο. Α.

Από το Σάββατο 26/10/2019
Παραστάσεις: Σάββατο στις 9 μ.μ. και Κυριακή στις 7μ.μ.
Διάρκεια: 90 λεπτά

Ο χρόνος σταματά
Ο χρόνος σταματά
Ο χρόνος σταματά
Ο χρόνος σταματά

Κριτική του Θανάση Λιακόπουλου στο tvxs.gr

«Πρόκειται για ένα πολυδιάστατο έργο που πραγματεύεται ταυτόχρονα πολλά θέματα/ζητήματα/προβλήματα μαζί, που το ένα φέρνει το άλλο στην επιφάνεια, έτσι όπως ακριβώς συμβαίνει και στην πραγματική ζωή όταν κάτι αρχίζει να μην πηγαίνει καλά.»

Περισσότερα εδώ

Κριτική του Γιάννη Γαβρίλη

«…Να, επιτέλους, μια ειλικρινής, αληθινή παράσταση που δεν… υποκρίνεται.
Που δεν χρησιμοποιεί σκηνοθετικά τερτίπια για να προβληθεί.
Με τέσσερις ηθοποιούς που υποδύονται τους ήρωες του έργου έτσι που δεν ερμηνεύουν, αλλά είναι οι χαρακτήρες που αποδόθηκαν από τον Margulies στο ”Ο Χρόνος σταματά”…»

Περισσότερα εδώ

Κριτική της Μάριον Χωρεάνθη στο popaganda.gr

«Συνταρακτικά πειστικοί στους ρόλους τους, οι τέσσερις πρωταγωνιστές μάς χαρίζουν ερμηνείες αλησμόνητα δεξιοτεχνικές, αιχμαλωτίζοντας το συναίσθημα και προκαλώντας επίμονα τη σκέψη μας.»

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική της Μαρίας Κυριάκη στο episkinis.gr

«Η σκηνοθεσία μας παραδίδει μια παράσταση-σπάραγμα ζωής γεμάτη εκρηκτικές στιγμές, με εξαιρετικούς ρυθμούς, έντονες δράσεις και δυναμικές ανατροπές. Το χιούμορ κι η συγκίνηση σε ισόποσες δόσεις δημιουργούν μια γλυκόπικρη αίσθηση ενώ ταυτόχρονα οι μικρές λεπτομέρειες της δραματουργίας αξιοποιούνται εξ ίσου με τις έντονες αντιπαραθέσεις κι η αίσθηση μιας καθησυχαστικής καθημερινότητας αφήνει μέσα από τις ρωγμές της να διεισδύσουν οι πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης οίησης με διακριτικότητα , σαφήνεια και αφοπλιστική αληθοφάνεια.»

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική της Βερίνας Χωρεάνθη στο fractalart.gr

Στοπ καρέ στη ζωή και στη μνήμη.

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική της Κάτιας Σωτηρίου στο ΜyΤheatro (mytheatro.gr)

Ο Νίκος Δαφνής στη σκηνοθεσία του δημιούργησε μια παράσταση με εξαιρετική οικονομία, που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω και κλείνει με σκηνές υπαινικτικές, που δικαιώνουν το δράμα. Τα ψυχολογικά προφίλ των χαρακτήρων χτίζονται με υπομονή και συνέπεια με αναφορές στο παρελθόν τους και το κοινό μπορεί να συνδεθεί με τη δυσκολία που κρύβει η αλλαγή συμπεριφοράς και οι αντικρουόμενες αξίες μέσα σε μια σχέση…

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική της Τόνιας Καράογλου στο Αθηνόραμα (athinorama.gr)

«…Έργο πολιτικού προβληματισμού ή σκηνικός στοχασμός για τις ερωτικές σχέσεις; Οι δύο άξονες παντρεύονται επιτυχημένα σε αυτό το σύγχρονο έργο, που ευτυχεί σε μια άμεση και ζεστή σκηνική παρουσίαση.
Το έργο, χωρίς ποτέ να γίνεται μπροσούρα, εκθέτει ενώπιόν μας τις ηθικές διαστάσεις των επαγγελμάτων που σχετίζονται με τον πόλεμο και παράλληλα φωτίζει τη ζωή δύο ανθρώπων που βλέπουν πως δεν μοιράζονται πια τα «θέλω» που τους ένωναν κάποτε. Το δεύτερο ζευγάρι του έργου –ο μεγαλύτερος συνάδελφός τους και η νεότατη σύντροφός του, που προέρχεται από τον κόσμο του lifestyle– είναι ακόμη ένας, κάπως προφανής είναι η αλήθεια, μοχλός που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για να αναπτύξει τις διαφορετικές κοσμοθεωρίες που συγκρούονται επί σκηνής. Χωρίς να κρίνει, να καταδικάζει ή να δικαιώνει κάποιον ήρωα έναντι κάποιου άλλου, με βαθιά ευαισθησία και ρεαλιστική διορατικότητα, αναδεικνύει την πλευρά του καθενός.
Αυτήν τη ζεστασιά και την αξιοσημείωτη αμεσότητα έχει επιτύχει η παράσταση του Νίκου Δαφνή…»

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική του Κωνσταντίνου Πλατή στο Θεατρομάνια (theatromania.gr)

«…Η σκηνοθεσία του Νίκου Δαφνή έχει καταφέρει να διατηρήσει εξαιρετικό ρυθμό καθόλη τη διάρκεια της παράστασης και να “διαβάσει” το έργο, τονίζοντας με σωστή ένταση τις κωμικές αλλά και τις δραματικές στιγμές του…Συνοψίζοντας, πρόκειται για μια ακόμη εξαιρετικά επιτυχημένη παραγωγή του θεάτρου “Κάτω Από Τη Γέφυρα”, με θεματολογία που ενδοσκοπεί σε βάθος τις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και ολόκληρη την κοινωνία και δεν αφήνει ασυγκίνητο και μη προβληματισμένο κανένα θεατή. Κι ίσως την επόμενη φορά που θα δεις φωτογραφίες από την εμπόλεμη ζώνη, σκεφτείς λίγο περισσότερο με ποιο τρόπο έφτασαν σε σένα και ποιο είναι το πραγματικό τους κόστος.»

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική του Κώστα Κούλη στο noisy.gr

«…Είναι σοκαριστικό αυτό που θα παρακολουθήσετε. Φανταστείτε το σαλόνι ενός σπιτιού, με έναν αόρατο τοίχο γύρω του. Πίσω από αυτό τον τοίχο κάθονται οι θεατές. Αυτό που παρουσίασαν οι τέσσερις ηθοποιοί και αυτό που εξάρουμε από το βήμα του περιοδικού είναι η απόλυτη φυσικότητά τους. Δεν ερμήνευσαν, δεν έπαιξαν… ΗΤΑΝ οι τέσσερις χαρακτήρες του κειμένου. Για εκείνο το βράδυ (όπως και για κάθε παράσταση) εκείνοι οι άνθρωποι ήταν οι Σάρα, Τζέιμς, Ρίτσαρντ και Μάντυ. Άστραψαν οι τέσσερίς τους, αποδίδοντας με τρόπο που είναι πολύ δύσκολο να περιγραφεί στο χαρτί. Ο τρόπος που εναλλάσσονταν οι ατάκες, ο τρόπος κίνησης και αντιδράσεων, αυτά που έκαναν όταν δεν μιλούσαν… Η υποδειγματική σκηνοθεσία του Νίκου Δαφνή δεν άφησε τίποτα στην τύχη. Όλα ήταν ζυγισμένα σύμφωνα με το κείμενο, το τάλαντο, την απίστευτη ανάλυση χαρακτήρων στις πρόβες και την τρελή δουλειά που έχουν ρίξει σαν ομάδα. Αρωγοί στην όλη εξτραβαγκάνζα οι άψογοι φωτισμοί, οι οποίοι την έκαναν να εντυπωσιάσει ακόμα περισσότερο, ενώ πολλά μπράβο αξίζουν για τα σκηνικά και την επιλογή της μουσικής. Όλα τους λειτούργησαν σαν ένα σώμα…»

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική του Νίκου Ανδρείου στο nikosandreios.com

«…Τη Μετάφραση υπογράφει η Ελένη Ρεπούσκου, κάτι που ως Ηθοποιός η ίδια, ερμηνευτικά κατέχει εκ των έσω και μεταφραστικά κάνει άρτια και με προσήλωση -σε σχέση με το μήνυμα και την προβληματική του έργου-. Ο Νίκος Δαφνής σκηνοθετεί με όραμα που εδράζει στην «πυρηνική ουσία» του έργου και στην «ετερότητα» των Ηθοποιών -ως πρόσωπα-, κάνοντας, κατ’ εμέ, μία από τις πιο επιτυχημένες διανομές ρόλων! Είναι πολύ σημαντικό ο θεατής να απολαμβάνει τους κόπους των Ηθοποιών (προετοιμασία, ανάγνωση, πρόβες, παίξιμο) που εδράζει στο σεβασμό και την ουσιαστική διάδραση μεταξύ τους και αυτό ο Δαφνής το γνωρίζει καλά. Η ροή του έργου είναι εκπληκτική και οι φορτίσεις που προκαλούνται παραγωγικές για περαιτέρω σκέψη και εμβάθυνση…»

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική του Βαγγέλη Λιακόγκωνα στο aixmi.gr

«…Ο Νίκος Δαφνής σκηνοθετεί μέσα σε ένα ζεστό και λειτουργικό σκηνικό ένα εύκολα κατανοητό όσο και βαθύ έργο, κατευθύνοντας τους απόλυτα πειστικούς μέσα στη φυσικότητά τους Έλενα Τυρέα (Σάρα), Αυγουστίνο Ρεμούνδο (Τζέιμς), Κώστα Κλάδη (Ρίτσαρντ) και Χριστίνα Σιώμου (Μάντυ)…
Βλέποντας την εν λόγω παράσταση θα βρεθούμε αντιμέτωποι με χιουμοριστικά και μαζί ρεαλιστικά δοσμένα διλήμματα, που καθημερινά (τα τελευταία αρκετά χρόνια) έχουμε βιώσει ως πολίτες του κόσμου. Το έργο ασκεί καταφανώς κριτική στην κατευθυνόμενη δημοσιογραφία, άλλο ένα ακανθώδες ζήτημα των ημερών έντονα υπογραμμισμένο στη χώρα μας, ενώ ψέγει και τον ύποπτο ρόλο των μέσων – καθοδηγητών γνώμης που καρπώνονται και διαχειρίζονται την επικαιρότητα «αλλιώς».

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική της Κατερίνας Φραγκούλη στο zografounews.gr

«Μια παράσταση, που οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών της συγκινούν και συγχρόνως δημιουργούν τροφή για σκέψη…Στο τιμόνι της σκηνοθεσίας ο Νίκος Δαφνής που με τη μαεστρία του και το εξαιρετικό του ταλέντο δημιουργεί μια παράσταση που αξίζει να δείτε 100%.»

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική της Ράνιας Μπουμπουρή στο diastixo.gr

«Ο μικρός, ζεστός πίσω χώρος του «Θεάτρου κάτω απ’ τη Γέφυρα» και το σπιτικό σκηνικό της Δέσποινας Βολίδη μάς δημιούργησαν την αίσθηση ότι βρισκόμασταν στο καθιστικό του ζευγαριού, η δυναμική και ρέουσα μετάφραση της Ελένης Ρεπούσκου ότι τα πρόσωπα αυτά ήταν αληθινά, η καλοκουρδισμένη σκηνοθεσία του Νίκου Δαφνή εγγυάται ότι το έργο αυτό θ’ απασχολεί τη σκέψη μας για πολύ καιρό. Πράγματι, ο χρόνος σταματά για ό,τι αξίζει.»

Περισσότερα εδώ…

https://diastixo.gr/allestexnes/theatro/12931-o-xronow-stamata

 

https://popaganda.gr/newstrack/o-chronos-stamata-sto-theatro-kato-ap-ti-gefira-2/

 

https://www.womantoc.gr/life/article/ap-ti-mia-oi-psagmenoi-ap-tin-alli-oi-xaroumenoi-ena-adipolemiko-theatriko-ergo-me-diakriseis

 

https://www.all4fun.gr/portal/theatre-2/parastaseis/22259-o-xronos-stamata-gia-2i-sezon-sto-theatro-kato-ap-ti-gefyra.html

 

https://theaterstage.blogspot.com/2019/10/2_7.html

 

https://www.theatrocinefil.gr/post.asp?blog_Articles_id=21005

 

https://umano.gr/o-xronos-stamata-gia-2h-sezon-sto-theatro-kato-apo-ti-gefyra/

 

https://amarysia.gr/theatro/%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CF%83%CE%B5%CE%B6%CF%8C%CE%BD-%CF%83

 

https://portnet.gr/politismos/22822-o-chronos-stamata-kato-apo-th-gefyra.html

 

https://www.circogreco.gr/2019/10/08/o-xronos-stamata-2h-sezon-theatro-katw-apo-ti/

 

https://tetragwno.gr/theater/theatrika-nea/o-chronos-stamata-gia-2i-sezon-sto-theatro-kato-ap-ti-gefyra

 

https://www.catisart.gr/o-chronos-stamata-gia-2i-sezon-sto-theatro-kato-ap-ti-gefyra/

 

http://exeisminima.gr/blog/%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-2%CE%B7-%CF%83%CE%B5%CE%B6%CF%8C%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%AD%CE%B1/

 

http://www.energy942.gr/i-exairetiki-parastasi-o-chronos-stamata-gia-2i-sezon-sto-theatro-kato-ap-ti-gefyra/

 

https://artmagazinoweb.wordpress.com/2019/10/07/%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b7-%ce%bf-%cf%87%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%bf%cf%83-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%b1/

 

https://designmagazine.gr/eksairetikh-parastash-o-xronos-stamata/

 

http://www.apopsi-tora.gr/%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BC/

 

https://www.hellenicmediagroup.com/η-εξαιρετική-παράσταση-ο-χρόνος-σταμ/

 

https://www.opalmos.gr/2015-02-15-13-58-02/ekdiloseis/10965-i-eksairetiki-parastasi-o-xronos-stamata-gia-2i-sezon-sto-theatro-kato-ap-ti-gefyra

 

https://newsmagazine.gr/theatro-o-xronos-stamata-gefira/

 

https://rpn.gr/?p=13004

 

https://www.lavart.gr/events/o-chronos-stamata-sto-theatro-kato-ap-ti-gefyra/

 

https://nuxtoskopio.blogspot.com/2019/10/2.html

 

https://rokar-rokar.blogspot.com/2019/10/2.html

 

https://www.nakasbookhouse.gr/content/i-exairetiki-parastasi-o-hronos-stamata-gia-2i-sezon-sto-theatro-kato-ap-ti-gefyra

 

https://proklitiko.gr/i-exairetiki-parastasi-o-chronos-stamata-gia-2i-sezon-sto-theatro-kato-ap-ti-gefyra/

 

https://www.inewsgr.com/352/o-chronos-stamata-sto-theatro-kato-apti-gefyra.htm

 

http://gpop.gr/%ce%bf-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%ac-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-2%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%b6%cf%8c%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b8%ce%ad%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%bf/

 

https://www.irafina.gr/i-exeretiki-parastasi-o-chronos-stamata-gia-2i-sezon-sto-theatro-kato-ap-ti-gefira/

 

https://panikosfmradio.blogspot.com/2019/10/2.html

 

http://oikologein.blogspot.com/2019/10/blog-post_68.html

 

http://www.pireastime.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=26158:%C2%AB%CE%9F-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AC%C2%BB-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-2%CE%B7-%CF%83%CE%B5%CE%B6%CF%8C%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%98%CE%AD%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF-%CE%9A%CE%AC%CF%84%CF%89-%CE%B1%CF%80%E2%80%99-%CF%84%CE%B7-%CE%93%CE%AD%CF%86%CF%85%CF%81%CE%B1&catid=147:peireas-news&Itemid=285

 

https://faretra.info/2019/10/08/athina-theatriki-parastasi-o-chronos-stamata-tou-donald-margulies-sto-theatro-kato-ap-ti-gefira/

 

http://www.stinplatia.gr/2019/10/2.html

 

https://www.beasty-press.com/oxronosstamata/

 

https://dytikesmaties.gr/culture/theatro/o-chronos-stamata-gia-2i-sezon-sto-theatro-kato-ap-ti-gefyra/

 

https://www.juniorsclub.gr/upcoming-events/i-parastasi-o-chronos-stamata-gia-2i-sezon-sto-theatro-kato-ap-ti-gefyra/

 

https://karditsas.blogspot.com/2019/10/2.html

 

https://www.koytsompolio.gr/eidiseis/928613/o-hronos-stamata-kato-apo-ti-gefyra-toy-peiraia

 

https://www.patrasevents.gr/article/442191-o-xronos-stamata-sto-theatro-kato-apti-gefira

 

http://harddog-sport.blogspot.com/2019/10/blog-post_53.html

 

https://ikariologos.gr/i-eksertiki-parastasi-o-xronos-stamata-gia-2h-sezon-sto-theatro-kato-apti-gefira/

 

http://edessanews.gr/2019/10/%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b7-%ce%bf-%cf%87%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%bf%cf%83-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%b1/

 

https://exeisminima.gr/blog/%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-2%CE%B7-%CF%83%CE%B5%CE%B6%CF%8C%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%AD%CE%B1/

 

https://www.independent.gr/%CE%B8%CE%AD%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF/6616-%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AC

 

https://press-release.gr/theatro-o-xronos-stamata/

 

https://www.koukidaki.gr/2019/04/oktovris.html

 

https://ipolizei.gr/o-hronos-stamata-2h-sezon-theatro-katw-ap-tin-gefira/

 

https://now24.gr/i-parastasi-o-xronos-stamata-gia-2i-sezon-sto-theatro-kato-ap-ti-gefura/

 

https://vivlio-life.gr/%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BC/

 

https://radiopoint.gr/theater/%ce%bf-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%ac/

 

https://radioalchemy.net/35510/o-xronos-stamata-sto-theatro-kato-ap-th-gefura/

 

https://amazonios.net/%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B5%CF%81%CE%B3/

 

https://www.travelgirl.gr/i-exairetiki-parastasi-o-xronos-stamata-gia-2i-sezon/

 

https://elamazi.gr/o-xronos-stamata-gia-deuteri-sezon-sto-theatro-katw-apo-ti-gefyra/

 

https://sparmatseto.gr/2019/10/13/o-xronos-stamata-theatro-katw-apo-th-gefyra/

Δείτε το Δελτίο Τύπου εδώ

Ο χρόνος σταματά – 1ος χρόνος (2019)

Ο χρόνος σταματά
-1ος χρόνος-του Donald Margulies
Σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής 

Η ιστορία
Ο χρόνος σταματά του (βραβευμένου με Pulitzer) Αμερικανού συγγραφέα Donald Margulies, στον Πίσω Χώρο, του θεάτρου Κάτω απ’ τη γέφυρα από τις 24 Νοεμβρίου.
Πρόκειται για ένα αντιπολεμικό έργο, γεμάτο αιχμηρούς διαλόγους και χιούμορ.
Η ιδέα του πολέμου «αιωρείται» σε όλη τη διάρκεια του έργου, όπως και η κριτική που το έργο ασκεί στην κατευθυνόμενη δημοσιογραφία και στον ύποπτο ρόλο των εκδοτικών συγκροτημάτων που τρέφονται από κάθε αναταραχή που – δυστυχώς – δεν ανιχνεύεται μόνο στις εμπόλεμες ζώνες.
Η Σάρα, αναρρώνει μετά τον σοβαρό τραυματισμό της στον πόλεμο στη Συρία, που κάλυπτε σαν φωτορεπόρτερ. Μαζί της, ο Τζέιμς, ο σύντροφός της, πολεμικός ανταποκριτής του C.N.N., συγγραφέας και ακτιβιστής.
Η επίσκεψη του 55χρονου Ρίτσαρντ, εκδότη και φίλου του Τζέιμς και μέντορα της Σάρας και της 25χρονης συντρόφου του, φωτίζουν δύο εντελώς διαφορετικές στάσεις ζωής, εξαιρετικά αναγνωρίσιμες στην εποχή μας.
Απ’ τη μια οι “ψαγμένοι” με ενοχές για ένα κόσμο που σπαράσσεται καθημερινά κι απ’ την άλλη οι “χαρούμενοι” που ονειρεύονται και κάνουν σχέδια για το μέλλον.
Μια απλή, ανθρώπινη και κατανοητή ιστορία, για τέσσερις σολίστες ηθοποιούς.

Συντελεστές
Μετάφραση: Ελένη Ρεπούσκου
Σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής
Σκηνικό : Δέσποινα Βολίδη
Βοηθός σκηνοθέτης – Μουσική επιμέλεια: Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου
Φωτογραφίες: Μαριέτα Ρούσσου
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης
Video παράστασης: Γιώργος Γιαννακόπουλος
Φωτισμοί: Μπάμπης Αρώνης, Βασίλης Γιαννακόπουλος
Αφίσες & Social Media: Γιώργος Φερμελετζής

Ερμηνεύουν:
Κώστας Κλάδης, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Έλενα Τυρέα και Χριστίνα Σιώμου.

Η παράσταση είχε επιχορηγηθεί από το Υπ. Πο. Α.
Διάρκεια: 90 λεπτά

Ο χρόνος σταματά

Κριτικές της παράστασης «Ο χρόνος σταματά»

Κριτική της Τόνιας Καράογλου στο Αθηνόραμα (athinorama.gr)

«…Έργο πολιτικού προβληματισμού ή σκηνικός στοχασμός για τις ερωτικές σχέσεις; Οι δύο άξονες παντρεύονται επιτυχημένα σε αυτό το σύγχρονο έργο, που ευτυχεί σε μια άμεση και ζεστή σκηνική παρουσίαση.
Το έργο, χωρίς ποτέ να γίνεται μπροσούρα, εκθέτει ενώπιόν μας τις ηθικές διαστάσεις των επαγγελμάτων που σχετίζονται με τον πόλεμο και παράλληλα φωτίζει τη ζωή δύο ανθρώπων που βλέπουν πως δεν μοιράζονται πια τα «θέλω» που τους ένωναν κάποτε. Το δεύτερο ζευγάρι του έργου –ο μεγαλύτερος συνάδελφός τους και η νεότατη σύντροφός του, που προέρχεται από τον κόσμο του lifestyle– είναι ακόμη ένας, κάπως προφανής είναι η αλήθεια, μοχλός που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για να αναπτύξει τις διαφορετικές κοσμοθεωρίες που συγκρούονται επί σκηνής. Χωρίς να κρίνει, να καταδικάζει ή να δικαιώνει κάποιον ήρωα έναντι κάποιου άλλου, με βαθιά ευαισθησία και ρεαλιστική διορατικότητα, αναδεικνύει την πλευρά του καθενός.
Αυτήν τη ζεστασιά και την αξιοσημείωτη αμεσότητα έχει επιτύχει η παράσταση του Νίκου Δαφνή…»

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική του Κωνσταντίνου Πλατή στο Θεατρομάνια (theatromania.gr)

«…Η σκηνοθεσία του Νίκου Δαφνή έχει καταφέρει να διατηρήσει εξαιρετικό ρυθμό καθόλη τη διάρκεια της παράστασης και να “διαβάσει” το έργο, τονίζοντας με σωστή ένταση τις κωμικές αλλά και τις δραματικές στιγμές του…Συνοψίζοντας, πρόκειται για μια ακόμη εξαιρετικά επιτυχημένη παραγωγή του θεάτρου “Κάτω Από Τη Γέφυρα”, με θεματολογία που ενδοσκοπεί σε βάθος τις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και ολόκληρη την κοινωνία και δεν αφήνει ασυγκίνητο και μη προβληματισμένο κανένα θεατή. Κι ίσως την επόμενη φορά που θα δεις φωτογραφίες από την εμπόλεμη ζώνη, σκεφτείς λίγο περισσότερο με ποιο τρόπο έφτασαν σε σένα και ποιο είναι το πραγματικό τους κόστος.»

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική του Κώστα Κούλη στο noisy.gr

«…Είναι σοκαριστικό αυτό που θα παρακολουθήσετε. Φανταστείτε το σαλόνι ενός σπιτιού, με έναν αόρατο τοίχο γύρω του. Πίσω από αυτό τον τοίχο κάθονται οι θεατές. Αυτό που παρουσίασαν οι τέσσερις ηθοποιοί και αυτό που εξάρουμε από το βήμα του περιοδικού είναι η απόλυτη φυσικότητά τους. Δεν ερμήνευσαν, δεν έπαιξαν… ΗΤΑΝ οι τέσσερις χαρακτήρες του κειμένου. Για εκείνο το βράδυ (όπως και για κάθε παράσταση) εκείνοι οι άνθρωποι ήταν οι Σάρα, Τζέιμς, Ρίτσαρντ και Μάντυ. Άστραψαν οι τέσσερίς τους, αποδίδοντας με τρόπο που είναι πολύ δύσκολο να περιγραφεί στο χαρτί. Ο τρόπος που εναλλάσσονταν οι ατάκες, ο τρόπος κίνησης και αντιδράσεων, αυτά που έκαναν όταν δεν μιλούσαν… Η υποδειγματική σκηνοθεσία του Νίκου Δαφνή δεν άφησε τίποτα στην τύχη. Όλα ήταν ζυγισμένα σύμφωνα με το κείμενο, το τάλαντο, την απίστευτη ανάλυση χαρακτήρων στις πρόβες και την τρελή δουλειά που έχουν ρίξει σαν ομάδα. Αρωγοί στην όλη εξτραβαγκάνζα οι άψογοι φωτισμοί, οι οποίοι την έκαναν να εντυπωσιάσει ακόμα περισσότερο, ενώ πολλά μπράβο αξίζουν για τα σκηνικά και την επιλογή της μουσικής. Όλα τους λειτούργησαν σαν ένα σώμα…»

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική του Νίκου Ανδρείου στο nikosandreios.com

«…Τη Μετάφραση υπογράφει η Ελένη Ρεπούσκου, κάτι που ως Ηθοποιός η ίδια, ερμηνευτικά κατέχει εκ των έσω και μεταφραστικά κάνει άρτια και με προσήλωση -σε σχέση με το μήνυμα και την προβληματική του έργου-. Ο Νίκος Δαφνής σκηνοθετεί με όραμα που εδράζει στην «πυρηνική ουσία» του έργου και στην «ετερότητα» των Ηθοποιών -ως πρόσωπα-, κάνοντας, κατ’ εμέ, μία από τις πιο επιτυχημένες διανομές ρόλων! Είναι πολύ σημαντικό ο θεατής να απολαμβάνει τους κόπους των Ηθοποιών (προετοιμασία, ανάγνωση, πρόβες, παίξιμο) που εδράζει στο σεβασμό και την ουσιαστική διάδραση μεταξύ τους και αυτό ο Δαφνής το γνωρίζει καλά. Η ροή του έργου είναι εκπληκτική και οι φορτίσεις που προκαλούνται παραγωγικές για περαιτέρω σκέψη και εμβάθυνση…»

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική του Βαγγέλη Λιακόγκωνα στο aixmi.gr

«…Ο Νίκος Δαφνής σκηνοθετεί μέσα σε ένα ζεστό και λειτουργικό σκηνικό ένα εύκολα κατανοητό όσο και βαθύ έργο, κατευθύνοντας τους απόλυτα πειστικούς μέσα στη φυσικότητά τους Έλενα Τυρέα (Σάρα), Αυγουστίνο Ρεμούνδο (Τζέιμς), Κώστα Κλάδη (Ρίτσαρντ) και Χριστίνα Σιώμου (Μάντυ)…
Βλέποντας την εν λόγω παράσταση θα βρεθούμε αντιμέτωποι με χιουμοριστικά και μαζί ρεαλιστικά δοσμένα διλήμματα, που καθημερινά (τα τελευταία αρκετά χρόνια) έχουμε βιώσει ως πολίτες του κόσμου. Το έργο ασκεί καταφανώς κριτική στην κατευθυνόμενη δημοσιογραφία, άλλο ένα ακανθώδες ζήτημα των ημερών έντονα υπογραμμισμένο στη χώρα μας, ενώ ψέγει και τον ύποπτο ρόλο των μέσων – καθοδηγητών γνώμης που καρπώνονται και διαχειρίζονται την επικαιρότητα «αλλιώς».

Περισσότερα εδώ

 

Κριτική της Κατερίνας Φραγκούλη στο zografounews.gr

«Μια παράσταση, που οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών της συγκινούν και συγχρόνως δημιουργούν τροφή για σκέψη…Στο τιμόνι της σκηνοθεσίας ο Νίκος Δαφνής που με τη μαεστρία του και το εξαιρετικό του ταλέντο δημιουργεί μια παράσταση που αξίζει να δείτε 100%.»

Περισσότερα εδώ

Πέντε σιωπές (Το έργο παίχτηκε 4 σεζόν 2014-2018)

Tης Shelagh Stephenson

               ΠΕΝΤΕ ΣΙΩΠΕΣ

(σε μετάφραση της Ελένης Ρεπούσκου)

Μια οικογένεια … τέσσερις σιωπές.

Και μια πέμπτη … Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ.

Μετάφραση : Ελένη Ρεπούσκου. Σκηνοθεσία, μουσική επιμέλεια, σκηνικός χώρος, Κοραής Δαμάτης. 

Άξιοι αρωγοί οι πέντε ηθοποιοί. Η Ιωάννα Γκαβάκου (μάνα 2014-2015), Μαρία Χριστοδούλου (μάνα 2016-2018) ο Νίκος Δαφνής, (πατέρας), η Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου (1η κόρη) και η Δανάη Καλαχώρα (2η κόρη, βραβεύτηκε για την ερμηνεία της απ’ τα Κορφιάτικα βραβεία το 2016).

Η παράσταση στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία για αυτό και παίχτηκε για 5 σεζόν.

mikro arxeio 2

 


Είπαν για εμάς…….. 

Πέντε σιωπές. Δέκα. Εκατό σιωπές. Χίλιες. Στη φασαρία των δρόμων, στων σπιτιών τις συνευρέσεις, στα φωτισμένα γήπεδα των συναυλιών… αφουγκράζεσαι τον ήχο της σιωπής. Παντού. Εκκωφαντική σιωπή… όπως κι ο φόβος που την γεννάει. Ναι. Φοβάσαι. Φοβάσαι να μιλήσεις αληθινά για σένα. Φοβάσαι να ακούσεις τον άλλον. Φοβάσαι να καταγγείλεις. Φόβος. Απ’ την οικογένεια, απ’ το Σχολείο, απ’ το Κράτος, απ’ τη Θρησκεία, απ’ τα Μέσα Επικοινωνίας, απ’ την Πολιτική, απ’ τις Ιδεολογίες. Φόβος. Η βασική αιτία της σιωπής. Κονταίνει τους ανθρώπους τόσο φόβος, αδειάζει τα βλέμματα, μικραίνει τις κινήσεις, κι αρχίζουν ψιθυρίσματα και λειψές ανάσες κι άρρωστες ζωές. Ναι. Ο φόβος… γέμισε το δωμάτιο… γέμισε τον κόσμο όλο… η ώρα της σιωπής… για πόσο θα αφήσουμε να μας φοβίζει αυτός ο φόβος;
«Πρόκειται για το σχεδόν ντοκιμαντερίστικο δοκίμιο πάνω στην ενδοοικογενειακή βία με κύριο πυρήνα την αιμομιξία. Ένας πατέρας που με τη βιασμένη σιωπή της συζύγου του βιάζει τις δύο κόρες του. Όχι, το έργο δεν σκανδαλοθηρεί, δεν κραυγάζει, δεν επιθυμεί να προκαλέσει τον οίκτο, καταγράφει και συνάμα διαπιστώνει το γνωστό σύνδρομο της κοινωνικής ενοχής δια της αιδήμονος σιωπής. Μια υποδειγματική παράσταση».
(Κώστας Γεωργουσόπουλος)

«Το έργο της Στίβενσον θέλει να κάνει τα άηχα ηχηρά και ορατά τα αόρατα, με την κατά πρόσωπο ανάκλαση του θύματος πάνω στη δική μας αθωότητα κι απερισκεψία. Αγωνίζεται με δυο λόγια να διαλύσει τη σιωπή, πράγμα διόλου εύκολο εφόσον το αστικό θέατρο διαθέτει ως γνωστόν εξαιρετική ηχομόνωση και δοκιμασμένες δικλίδες ασφαλείας σε παρόμοια ζητήματα. Σε κάθε περίπτωση αυτή είναι η κατάληξη: η δική μας σιωπή, η ακινησία μας, ηαβελτηρία να δούμε τη βία ως απειλή της ανθρωπιάς και της ησυχίας μας». (Γρηγόρης Ιωαννίδης)

 

 

KATIA SOTIRIOU«Είναι μια συγκλονιστική στιγμή, από τις πιο δυνατές θεατρικές εμπειρίες που μπορεί να βιώσει ο θεατής που πάσχει με τις ηρωίδες,αλλά ξαφνικά τίθεται και ενώπιον της δικής του ευθύνης, με τη σιωπή της καθημερινότητάς του. Αυτό το φορτίο, σε ακολουθεί για πολύ μετά την παράσταση, και αυτός είναι ένας λόγος όχι απλά συγχαρητηρίων σε όλη την ομάδα της παράστασης, αλλά ενός μεγάλου ευχαριστώ». (Κάτια Σωτηρίου)

 

 

 

«Στο Θέατρο κάτω από τη γέφυρα δίνεται ένα Layout 1ομόλογης διάνοιας έργο, οι Πέντε σιωπές». (Λέανδρος Πολενάκης)

 

 

 

Δείτε το trailer

Ο Ακάλεστος (2012-2013)

του Στέφανου Κακαβούλη

Ήταν απλά ένα εξαιρετικό έργο και ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα.

Η προσπάθεια όμως να παρουσιαστεί σαν «ιδιαίτερο» έργο, η πολύ καλή παράσταση σαν «ιδιαίτερη» παράσταση και το ενδιαφέρον θέμα σαν ένα ιδιαίτερο θέμα, έβλαψε και το έργο και την παράσταση και «θόλωσε» το θέμα.

 

Ας θεωρηθεί ότι ήταν μια συμπαραγωγή του θεάτρου και ας αναλάβουμε την ευθύνη (θετική ή αρνητική) που μας αναλογεί.

 

Σκηνοθεσία: Στέφανος Κακαβούλης

Πήραν μέρος οι ηθοποιοί: Γιώργος Χαλεπλής, Δανάη Καλαχώρα, Οδυσσέας Κιόσογλου, Στέφανος Γεωργόπουλος

akalestos1

Άθαφτοι Νεκροί (2012)

Άθαφτοι Νεκροί (2012)

Μια κλοουνερί εξουσίας που στήνει την παρωδία του πολέμου και ανθρώπινες καρδιές που πνίγονται μέσα στη λάσπη της γεμάτης ιδρώτα και αίμα γης. Πότε θα έρθει εκείνη η στιγμή που θα στήσουμε έναν παράδεισο εδώ στη γη; Πότε θα έχουμε τη δύναμη να σταθούμε ειλικρινείς απέναντι στη μνήμη και αποφασισμένοι απέναντι στην ελπίδα; Πότε θα ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί; Μια ιστορία που αν δεν ήταν τόσο τραγικά επίκαιρη θα ήταν η ίδια μας η ζωή. Ήταν μια πραγματικά πολύ σημαντική παράσταση.

Στην πραγματικότητα ήταν η φιλοξενία (με όρους που θα μπορούσε να θεωρηθούν «συμπαραγωγή») μιας εξαιρετικής (από πλευράς ήθους και ταλέντου) νεανικής θεατρικής ομάδας, που μας τίμησε με το όνομα «ΓΕΦΥΡΑ» στην επωνυμία της.

Βασισμένη στο αντιπολεμικό έργο του Ίρβιν Σόου «Θάψτε τους νεκρούς», η παρθενική εμφάνιση της ομάδας, στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία. Γι’ αυτό και επαναλήφθηκε για λίγες παραστάσεις ΚΑΙ την επόμενη περίοδο.

Οι παραστάσεις ολοκληρώθηκαν σε ένα θέατρο ασφυκτικά γεμάτο.

 

Ελεύθερη Απόδοση – Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Παπαδόπουλος
Σκηνογραφία: Κώστας Ζωγραφόπουλος
Ενδυματολογική Επιμέλεια: Νικολέτα Παπαδοπούλου
Επιμέλεια Κίνησης: Αγγελική Ματοπούλου
Μουσική Επιμέλεια: Γιώργος Πλακούτσης
Φωτισμοί: Άρης Φρατζόγλου
Video: Βασίλης Μαγουλιώτης
Φωτογραφίες: Πέτρος Αθανασάκος
Βοηθοί Παραγωγής: Μαριλένα Μουστάκα, Μαριτίνη Γκόγκα

 

Έπαιξαν οι ηθοποιοί:

Μαρία Βλάχου, Άννα Γαρεφαλάκη, Ελένη Δαφνή, Ηλίας Λάτσης Βερόνικα Δαβάκη, Μάνθος Καλαντζής, Οδυσσέας Κιόσογλου και Δημήτρης Μαγγίνας

 

Άθαφτοι Νεκροί (2012)Άθαφτοι Νεκροί (2012)Άθαφτοι Νεκροί (2012)

Ανοιχτό ζευγάρι… εντελώς ορθάνοιχτο (Το έργο παίχτηκε για 5 σεζόν 2009-2014)

Ανέβηκε το Φλεβάρη του 2009 (σαν … λύση ανάγκης) και αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιτυχία του θεάτρου μας, αφού παιζόταν
συνεχώς για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Διασκευή & Σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής
Μουσική & Κοστούμια: Κων/να Σαραντοπούλου
Σκηνικά: Κώστας Κουρμουλάκης
Στην πρώτη διανομή έπαιξαν οι ηθοποιοί Κώστας Κλάδης και
Πελαγία Αγγελίδου.
Τη δεύτερη χρονιά η Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου αντικατέστησε την Πελαγία και στην «παρέα» προστέθηκε η Μαρία Χριστοδούλου,
που παρουσίαζε το μονόλογο «Γύρισα σπίτι» με ένα … πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Αυτό «απογείωσε» την παράσταση που πήγε φουλ
για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, επιβεβαιώνοντας όσους υποστηρίζουν ότι στο θέατρο ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μπορεί να προβλέψει
την τύχη μιας παράστασης.

Φωτογραφίες Παράστασης

 

Το σπασμένο παιχνίδι (2008-2009)

Από τα μέσα του Γενάρη 2009 παρουσιάσαμε το “ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ” του Χρήστου Προσύλη.

Ήταν μια «παράξενη» παράσταση, αφού άλλοι θεατές ενθουσιάστηκαν από την προκλητική της φόρμα και άλλοι… απελπίστηκαν. Εισπρακτικά πήγε πολύ άσχημα. Τα έχει αυτά ο… πειραματισμός.
Κείμενο, Σκηνοθεσία, Video Art: Χρήστος Προσύλης
Μουσική: Σάκης Τσιλίκης
Σκηνικά: Κώστας Κουρμουλάκης
Φωτισμοί: Χρήστος Προσύλης, Άρης Φρατζόγλου
Φωτογραφίες: Χρήστος Προσύλης

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Μπέτυ Αποστόλου
Στάθης Αναστασίου

επίσης στο Video…

Μαρία Δρακοπούλου (Μάρτυρας)
Νίκος Δαφνής (Φωνή αστυνόμου)
Φωτογραφίες Παράστασης

Η Γέρμα (Το έργο παίχτηκε 2 σεζόν 2007-2009)

Το έργο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
Ξεκίνησε σαν «εργαστήρι», αλλά τελικά εξελίχθηκε σε μια εξαιρετική παράσταση. Η επιμονή του σκηνοθέτη να παρουσιαστεί στον (λιλιπούτειο) «Πίσω χώρο», επειδή – κατά τη γνώμη του – η ιδιαίτερη «ατμόσφαιρα» του μικρού θεάτρου ταίριαζε περισσότερο στη «γραμμή» του, στέρησε τη «Γέφυρα» από μια μεγάλη (και) εισπρακτική επιτυχία.

Αποφασίσαμε να την συνεχίσουμε και τον επόμενο χρόνο.

 

Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής
Μουσική: Νίκος Χατζηελευθερίου
Κοστούμια: Κατερίνα Μούζουλα
Χορογραφία: Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου
Κοστούμια: Κατερίνα Μούζουλα
Φωτογραφίες: Τίνα Αλεξοπούλου
Φωτισμοί: Άγγελος Μαρινάκης

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου (Γέρμα)
Νίκος Δαφνής (Χουάν)
Κέλη Μαρκαντωνάτου (Γριά)
Δανάη Παπουτσή (Μαρία)
Βασίλης Μήλιος (2007) Στέλιος Γεράνης (2008)  (Βικτόρ)
Μαρία Δρακοπούλου (2007) )Βάννα Ζάκκα (2008) (Ντολόρες και Θηλυκή μάσκα)
Τάσος Καρακύκλας (Αρσενική μάσκα)

και ακόμα οι…

Μαρουσώ Γεωργοπούλου
Εύη Ανδριανού
Δήμητρα Βαμβακάρη
Χριστίνα Κοτσαλίδου
Κατερίνα Μπαλτατζή (γυναίκες του χωριού)
Φωτογραφίες και Μουσική Παράστασης