«… Η σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Σαραντοπούλου καταφέρνει με απόλυτη επιτυχία να φέρει πολύ κοντά το παιδικό κοινό σε ένα έργο που αρχικά γράφτηκε για ενήλικες, με διαρκείς αναφορές σε σύγχρονα στοιχεία, ενώ η Κατερίνα Τσεβά κερδίζει τις εντυπώσεις με την υπέροχη κίνηση και τον καθαρό λόγο της ως Ιουλιέτα…
Η παράσταση είναι ευχάριστη, δεν κουράζει τα παιδιά (ιδανικές ηλικίες τα 4-6 έτη) και ενσωματώνει στις σωστές δόσεις πρωτότυπες τεχνοτροπίες (π.χ. βίντεο και μάσκες), ενώ τόσο το ενήλικο όσο και το λιλιπούτειο κοινό φεύγει απόλυτα ευχαριστημένο από το αποτέλεσμα.
Ήταν μια εξαιρετική παράσταση, πολύ καλύτερη από τις άλλες τρεις του … μακρινού παρελθόντος (1997, 2002 και 2008) που είχε τη μεγάλη επιτυχία που της άξιζε.
Το κείμενο, το επεξεργάστηκε από την αρχή ο Δαφνής, που έκανε και τη σκηνοθεσία.
Το σκηνικό (ένα τεράστιο βιβλίο με σελίδες που όταν γυρίζουν, αποτελούν το «φόντο» κάθε σκηνής) ζωγραφισμένο εξ’ αρχής από την σημαντική ζωγράφο Ελένη Σουμή.
Χορογραφίες των Δάφνη Δούλη και Καλλιόπης Κούρου.
Το μόνο που δεν άλλαξε, ήταν η εκπληκτική μουσική του αξεπέραστου Μίμη Πλέσσα και η παρουσία του Κώστα Κλάδη.
Έπαιξαν οι ηθοποιοί Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου (που δίδαξε και τα τραγούδια), Κατερίνα Τσεβά, Μαρουσώ Γεωργοπούλου, Πασχάλης Μερμιγκάκης, Οδυσσέας Κιόσογλου, Κώστας Τζαφέρης και ο αγέραστος λιόντας Κώστας Κλάδης.
Βασισμένη στον «Κύκλο με την κιμωλία», συγκίνησε τους θεατές και ιδιαίτερα όσους είχαν άμεση ή έμμεση σχέση με το μεγάλο ζήτημα της υιοθεσίας. Κι αυτό ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε.
Το κείμενο του Καλατζόπουλου, η μουσική του Λέκκα, τα κοστούμια της Βολίδη και το ταλέντο των ηθοποιών, μας έδωσαν μια από τις καλύτερες παραγωγές μας, της πρώτης 20ετίας.
Και θα γινόταν σίγουρα και μια από τις μεγαλύτερες (οικονομικά) επιτυχίες μας, ΑΝ … είχε άλλο τίτλο.
Η παράσταση εξαιρετική. Κυρίως λόγω της πολύ καλής διανομής και του σημαντικού (καινούργιου) στοιχείου της, που ήταν τα υπέροχα σκηνικά της Ελένης Σουμή.
Δυστυχώς, οι εισπράξεις ήταν πολύ μικρότερες των … αναμενομένων.
Το παραμύθι του Λουίς Σεπούλβεδα “Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΓΑΤΟΥ, ΠΟΥ ΕΜΑΘΕ Σ’ ΕΝΑ ΓΛΑΡΟ ΝΑ ΠΕΤΑΕΙ” Έργο τρυφερό κι ανθρώπινο (αν και πρωταγωνιστούν ζώα) έβαζε ένα σωρό ζητήματα στους μικρούς (και όχι μόνο) θεατές. Όπως η μόλυνση του περιβάλλοντος, η αγάπη για τα ζώα, η ευθύνη που ο κάθε ένας πρέπει να αναλάβει για να γίνει καλύτερος αυτός ο κόσμος.
Το έργο του Λουίς Σεπούλβεδα
“Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΓΑΤΟΥ, ΠΟΥ ΕΜΑΘΕ Σ’ ΕΝΑ ΓΛΑΡΟ ΝΑ ΠΕΤΑΕΙ”
Διασκευή – Σκηνοθεσία
Νίκος Δαφνής
Το έργο του Μιγκέλ Θερβάντες “ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ”. Ήταν μια πανέξυπνη διασκευή και μια ευφάνταστη παράσταση, που στόχο είχε όχι μόνο να διασκεδάσει (και να ψυχαγωγήσει) τους μικρούς θεατές, αλλά παράλληλα να τους κάνει να κατανοήσουν τα ιδανικά του υπέροχου ήρωα και να συμπορευτούν με το πνεύμα του μεγάλου συγγραφέα.
Το έργο του Μιγκέλ Θερβάντες
Το έργο του Νίκου Δαφνή “Ο ΜΑΓΟΣ ΤΟΥ ΟΖ”
Στηριγμένο στο ομώνυμο αριστούργημα του Φράνκ Μπάουμ. Ήταν μια πολύ καλή παράσταση, που θα μπορούσε να είναι εξαιρετική, αν ο σκηνοθέτης εμπιστευόταν τις δυνατότητες της σύγχρονης τεχνολογίας (Video art, 3D κ.λ.π.) στην υλοποίηση της ευφάνταστης ιδέας του σκηνικού-βιβλίου. Είναι βέβαιο ότι οι σημαντικότεροι παράγοντες της επιτυχίας της παράστασης ήταν η εξαιρετική διανομή και (κυρίως) η υπέροχη μουσική του μεγάλου Μίμη Πλέσσα.
Το έργο του Νίκου Δαφνή
Το έργο της Ειρήνης Μάρα:
“Ο ΚΑΛΟΚΑΡΔΟΣ ΚΑΙ Η ΧΡΥΣΗ ΡΟΔΙΑ”
Συνεχίζοντας την επιτυχία της παράστασης του 2002 με έναν εξαιρετικό θίασο, δίνοντας χαμόγελο στους μικρούς μας θεατές.
Το έργο της Ειρήνης Μάρα
“Ο ΚΑΛΟΚΑΡΔΟΣ ΚΑΙ Η ΧΡΥΣΗ ΡΟΔΙΑ”
Σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής
Σκηνικά: Κώστας Κουρμουλάκης
Μουσική: Σάκης Τσιλίκης
Κοστούμια: Εμμανουέλλα Κρουκόφσκι
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία του χρήστη. Με τη χρήση της ιστοσελίδας μας, συμφωνείτε με την χρήση cookies.ΝαιΌχιΌροι χρήσης
