Μοιραστήκαμε μια γουλιά από το μαγικό φίλτρο, ακριβώς Κάτω απ’ τη Γέφυρα, με την Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου, η οποία βρισκόταν εμφανώς κάτω από την επήρειά του. Βασική παρασκευάστριά του, δεν κράτησε τα μυστικά του για τον εαυτό της και πρόθυμα τα μοιράζεται, τόσο ως σκηνοθέτρια όσο και ως ηθοποιός, με τους μικρούς και μεγάλους θεατές στο θέατρο «Κάτω απ’ τη Γέφυρα», στην εξαιρετική παράσταση «Το Μαγικό Φίλτρο», που βασίζεται στο βιβλίο του Μίχαελ Έντε.
Η ταλαντούχα ηθοποιός και σκηνοθέτρια πρόθυμα δέχτηκε να μοιραστεί την εμπειρία και μαζί μας, απαντώντας σε ορισμένες ερωτήσεις.
– Η παράστασή σας έχει οικολογικό μήνυμα. Θεωρείτε ότι τα παιδιά είναι ευαισθητοποιημένα για το περιβάλλον σήμερα; Μια παράσταση πόσο μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά τους;
* Η δύναμη της Τέχνης είναι μεγάλη. Μια παράσταση μπορεί να αλλάξει την κοσμοθεωρία σου. Ακόμη κι όταν κάποιος βρίσκεται σε προχωρημένη ηλικία (το πιστεύω αυτό, είμαι από τη φύση μου αισιόδοξο άτομο). Η Τέχνη μπορεί να μας θεραπεύσει, να μας εμπνεύσει και να αλλάξει τη χημεία του εγκεφάλου μας, να μας οδηγήσει σε αυξημένη κατάσταση συνείδησης. Πόσο μάλλον στα παιδιά, που ακόμη δεν έχουν προλάβει να διαμορφώσουν ιδεολογία μέσα τους. Τα σημερινά παιδιά είναι ενημερωμένα είτε από το σχολείο τους, είτε από τα media σχετικά με το θέμα της κλιματικής αλλαγής, το θέατρο θα παίξει έναν παραπάνω ρόλο στην ευαισθητοποίησή τους. Μέσα από το έργο μας «Το μαγικό φίλτρο», το παιδί ενθαρρύνεται να κοιτάξει προσεκτικά τον κόσμο και να αναπτύξει το δικό του δυναμικό.
– Στο παιδικό θέατρο πιστεύετε ότι οι παραστάσεις θα πρέπει να περιέχουν πάντα κάποιο διδακτικό μήνυμα; Πόσο δύσκολο είναι να είναι συγχρόνως διδακτικό και διασκεδαστικό ένα έργο; Τι αποτελεί προτεραιότητα για εσάς;
* Τίποτα από τα δύο αμιγώς δεν αποτελεί έμπνευση για εμένα. Θέλω πάντα να υπάρχει ένα νόημα, ένας λόγος ύπαρξης αυτών που λέγονται και γίνονται επί σκηνής. Επιλέγω τις λέξεις μαθαίνω, σκέφτομαι, προβληματίζομαι, ευαισθητοποιούμαι, συγκινούμαι, γελώ, ψυχαγωγούμαι, δρω. Το θέατρο έχει τη μαγική δυνατότητα να τα συνδυάζει όλα αυτά. Να μιλάει για τα πιο σημαντικά θέματα με «διασκεδαστικό» τρόπο. Το θέατρο «Κάτω απ’τη Γέφυρα» ακολουθεί αυτή την παράδοση εδώ και 23 χρόνια, παρουσιάζοντας έργα με πολιτικό υπόβαθρο, περνώντας σπουδαία μηνύματα στα παιδιά με ιδιαίτερο και κατανοητό τρόπο. Τα τραγούδια, οι χαρακτήρες, το κείμενο, η σκηνοθεσία του «μαγικού φίλτρου» υπηρετούν αυτόν τον σκοπό.
– Πόσο αναγκαία είναι η μουσική και ο χορός σε μια παιδική παράσταση;
* Είναι απαραίτητα για να διεγείρουν όλες τις αισθήσεις των νεαρών θεατών. Το θέατρο εμπεριέχει όλες τις τέχνες κι αυτή την εμπειρία τα παιδιά αξίζουν να τη γευτούν ολόκληρη.
– Τι πιστεύετε για τη χρήση νέων τεχνολογιών σε μια παράσταση;
* Πιστεύω ότι μια παράσταση πρέπει να έχει συνέπεια, να είναι κάτω από μια ενιαία αισθητική. Είμαι πολύ θετική στη συμβολή της νέας τεχνολογίας, σε μια παράσταση όλα μπορούν να συνδυαστούν με μέτρο, αρκεί να έχουν λόγο ύπαρξης και να υπηρετούν τον ίδιο σκοπό. Η αλόγιστη χρήση της τεχνολογίας μπορεί να χαλάσει τη μαγεία μιας παράστασης, να την ισοπεδώσει. Πρέπει να αφήνουμε τον ίδιο χώρο σε όλες τις αισθήσεις και στη φαντασία των παιδιών.
– Πού εντοπίζονται οι δυσκολίες από την ανάληψη του διπλού ρόλου της σκηνοθέτιδας και της ηθοποιού στο ίδιο έργο;
* Είναι η πρώτη φορά που σκηνοθετώ και παίζω παράλληλα στο ίδιο έργο. Η δυσκολία είναι ότι όταν παίζεις πρέπει να έχεις μάτια παντού. Να μπορείς να βλέπεις κι από τις δύο πλευρές του φακού. Να δημιουργείς κοντινή και ταυτόχρονα μακρινή την εικόνα μέσα σου. Με την πολύτιμη βοήθεια των συνεργατών μου και κυρίως του Νίκου Δαφνή, ξεπέρασα αυτό τον φόβο μου αν και ο ίδιος ο Νίκος μου έλεγε ότι πάντα με έβλεπε να το κάνω γι’ αυτό και μου εμπιστεύτηκε τη σκηνοθεσία.
Διαβάστε εδώ τη συνέντευξη.